لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
شهرستان سنندج یکی از شهرستانهای استان پنجم کشور است و محدود است طرف شمال بشهرستان های سنقر و مراغه
پیشنهاد کاربران
سد وحدت ( سدی در سنندج )
سِن مخفف ئاسه ن لکی است و دج همان دژ است
سنندج = دژ آهنین .
زنده باد لکستان
سنندج = دژ آهنین .
زنده باد لکستان
سنندج یا سنه دژ شهری است که در زمان حکومت بنی اردلان در مناطق کردنشین و غرب ایران به دست سلیمان خان اردلان تاسیس گردید و در زمان امان اله خان اردلان گسترش یافت. این شهر مرکز استان کردستان ایران میباشد.
اذراپادگان رو عشقه با اقوام اصیل تات و تالش و کورد
سنندج =سینه دژ
به دلیل شکل سینه بودن کوه های دوگانه آبیدر از دور روستای احداثی را به نام آن شکل نامیدند و سپس دژی در اطراف آن ساخته شد و به سینَدژ معروف شد.
به دلیل شکل سینه بودن کوه های دوگانه آبیدر از دور روستای احداثی را به نام آن شکل نامیدند و سپس دژی در اطراف آن ساخته شد و به سینَدژ معروف شد.
در پارسی " سئن دژ " دژ و کلات هما یا عقاب.
آشیانه عقاب
شهرستان سنندج
■تاریخچه شهرستان سنندج
■مراکز دیدنی
■مسجد جامع سنندج
■مجموعه پارک تفریحی آبیدر
■بازار سنندج
■خانه کرد ( عمارت آصف )
■موزه سنندج
■عمارت خسرو آباد
... [مشاهده متن کامل]
■عمارت وکیل
■عمات مشیر دیوان
■حمام خان
■امام زاده هاجر خاتون
■امام زاده پیر عمر
■امام زاده پیر محمد
■قرآن نگل
■مراسم عرفانی
■صنایع دستی
■دریاچه سد قشلاق
■قلل مرتفع
تاریخچه شهرستان سنندج
به استناد گفته مورخین، قلعه سنه دژ ( سنندج ) را سلیمان خان اردلان والی کردستان در زمان شاه صفی ـ 1052 هـ . ق ) آباد ساخت و کلمه غم ها را که به حساب ابجد 1046 می شود ماده تاریخ آن قرار داد. هیچیک از جغرافی نویسان اسلامی این شهر را به این اسم در آثار خود ذکر نکرده اند در برخی از کتب می خوانیم سنه دژ در سالهای 488 قبل از میلاد مسیح موجودیت و رسمیت داشته است و در آن سالها آرتوباران پسر داریوش هخامنشی استاندار آذر بایجان، طغیان کرده و چون شکست خورد به سنه دژ در کردستان گریخت و در قلعه آن مکان رفته و تحصن کرد سین دژ در زبان پهلوی هخامنشی یکی از اسامی آفتاب بود آریان مورخ معروف راجع به سین دژ می گوید قلعه ای بود واقع در یک دشت محاط از کوه و ایرانیان عقیده داشتند که آن قلعه را ( دا - آه - وه ) ساخته استدا آه وه کلمه ای است که در زبان فارسی امروزی به دیو تبدیل شده است و این بدان معنی بود که معتقد بودن دیواره های قلعه چنان محکمند که انگار آنرا بشر نساخته است البته آریان به این روایت خرافی اعتقاد نداشته و اعلام کرده است که سین دژ بدست ( ( اشتو ویگو ) ) پادشاه معروف قوم ماد ساخته شده است که در ساخت آن از اسیران آشوری استفاده کرده است سینه دژ را سینه کوه و سانان دژ یعنی قله امیران و قلعه عقاب نیز معنی کرده اند بیشتر مورخان نام سنندج را سینه دژ می دانند که نشان از حصاری محکم بر قلعه ایکه در محل سنه دارد همچنین احتمال دارد که سنندج از ترکیبسنان دچ بوجود آمده باشد که به معنای دژ سخت چون سنان یا سندان آهنگری است و یا به تعبیر دیگر، سانا دژ یعنی دژ سلاطین دلایل تاریخی روشن می سازد که هر زمان حکومت مرکزی تضعیف شده است با شجاعت و دلاوری بیش از حدی به حفظ حدود و ثغور خود پرداخته و هیچگاه ننگ اسارت را نپذیرفته اند در گذشته بجای شهر فعلی شهری بنام ( ( سیر ) ) وجود داشت که این کلمه در فارسی به معنای ( ( سی سر ) ) استمجاور سی سر، محلی بود به نام صد خانیه ( صد خانه ) که احتمالاً به مرور زمان این نام به سنه تغییر یافته است سنندج مدت چهار قرن تحت حکومت موروثی خاندان اردلان بود که نسبت خود را به ساسانیان می رساندند کریم خان زند در سال 1146هـ ق سنندج را ویران کرد و پس از یک دوره هرج و مرج، خسرو خان اردلان در سنندج مستقر شد آقا محمد خان نیز به پاس خدمات وی سنقر را نیز ضمیمه قلمرو او کرداز سال 1214تا 1240 هـ ق امان الله خان پسر خسرو خان در سنندج حکومت کرد که در این مدت اصلاحات زیادی برای آبادانی و عمران شهر سنندج بعمل آمددر حکومت رضا قلی خان اردلان بین اعضای این خانواده اختلافاتی بوجود آمد و پس از یک سلسله کشمکشها، سرانجام امان الله خان برادر رضا قلی خان به حکومت رسید و در حقیقت این شخص آخرین والی موروثی سنندج بود که از سال 1265 تا 1284 هـ ق حکومت کرد درسال 1284 هجری قمری دولت مرکزی، حاج میرزا معتمد الدوله عموی ناصر الدین شاه را به حکومت کردستان منصوب کرد که تا سال 1291 هـ ق در آنجا حکمرانی کرد در حال حاضر سنندج مرکز استان است و یکی از شهرهای زیبای استان کردستان و غرب کشور محسوب می شود.
سنندج مرکز این شهرستان و استان کردستان است که در فاصله 520 کیلومتری جنوبی غربی تهران در مسیر آسفالته میاندوآب ـ کرمانشاه و زنجان ـ کرمانشاه قرار دارد. به دلیل کوهستانی بودن منطقه کردستان ، شهر سنندج که دارای دشت ، قشلاق و رودخانه است ، همشه عامل جذب عشایر کوچ روی کرد بوده است .
این شهرستان دارای شهر دیگری به نام «شویشه » است و جمعیت آن طبق برآورد سال 1379، 388138 نفلر بوده است .
وجه تسمیه شهر سنندج ( سنه یا سنه دژ ) که از شهرهای کهن و مقدس است به آیین مهر و زردشت د این بخش ایران باز می گردد. ارتباط این شهر و نواحی مجاور آن با اساطیر پهلوانی آریایی از اهمیت و قدمت این شهر حکایت می کند. این شهر در قدیم روی تپه بزرگی در کنار رودخانه قشلاق به نام «پیالکه توش نوذر» قرار داشته . قلعه حسن آباد که دژی ساسانی بود، نزدیک این شهر واقع بود و هماره به عنوان پادگانی برای حمایت از این شعر عمل می کرد.
شهر کهن «سنه دژ» احتمالاً در اثر زلزله و هجوم مغول ویران شد و تا زمان صفوی به صورت دهکده ای به حیات خود ادامه داد. مرکز حکومتی این شهر پس از ویرانی ، به قلعه حسن آباد منتقل شد. شهر جدید سنندج در دوره صفوی و در روزگار شاه صفی در سال 1046 ه . ق توسط «سلیمان خان اردلان » پایه گذاری شد.
سلیمان خان مرکز حکومت را از قلعه های حسن آباد و پلنگان به شهر سنه منتقل و اقدام به آباد ساختن آن نمود. وی قلعه حکومتی را با استحکام تمام در بالای تپه ای بنا نهاد و عمارات ، حمام ، مسجد و بازار را در خارج و اطراف قلعه ساخت . او با احداث یک رشته قنات در دشت «سرنووی » در فاصله هزار قدیمی شهر که در سال 1309 ه . ق در اثر توسعه شهر داخل محدوده شهر شده بود آب را به داخل شهر و میان قلعه هدایت کرد.
گسترش شهر مربوط به زمان «امان الله خان اردلان » است . او قلعه حکومتی را توسعه دادو چندین تالار و عمارت در آنجا ساخ و در فاصله سال های 30ـ1220 ه . ق با احداث عمارت های ، بازار، کاروان سرا و مسجد از جمله مسجد معروف به «دالاحسان » در میان شهر به توسعه شهر پرداخت . همچنین در سال 1222 ه . ق باغ و عمارت خسروآباد را توسعه بخشید.
گفتنی است سنندج به لحاظ موقعیت جغرافییایی و ف 7عالیت های شهرسازی عصر صفوی و قاجار، از بافت شهری سنتی با ارزشی برخوردار . . .
■تاریخچه شهرستان سنندج
■مراکز دیدنی
■مسجد جامع سنندج
■مجموعه پارک تفریحی آبیدر
■بازار سنندج
■خانه کرد ( عمارت آصف )
■موزه سنندج
■عمارت خسرو آباد
... [مشاهده متن کامل]
■عمارت وکیل
■عمات مشیر دیوان
■حمام خان
■امام زاده هاجر خاتون
■امام زاده پیر عمر
■امام زاده پیر محمد
■قرآن نگل
■مراسم عرفانی
■صنایع دستی
■دریاچه سد قشلاق
■قلل مرتفع
تاریخچه شهرستان سنندج
به استناد گفته مورخین، قلعه سنه دژ ( سنندج ) را سلیمان خان اردلان والی کردستان در زمان شاه صفی ـ 1052 هـ . ق ) آباد ساخت و کلمه غم ها را که به حساب ابجد 1046 می شود ماده تاریخ آن قرار داد. هیچیک از جغرافی نویسان اسلامی این شهر را به این اسم در آثار خود ذکر نکرده اند در برخی از کتب می خوانیم سنه دژ در سالهای 488 قبل از میلاد مسیح موجودیت و رسمیت داشته است و در آن سالها آرتوباران پسر داریوش هخامنشی استاندار آذر بایجان، طغیان کرده و چون شکست خورد به سنه دژ در کردستان گریخت و در قلعه آن مکان رفته و تحصن کرد سین دژ در زبان پهلوی هخامنشی یکی از اسامی آفتاب بود آریان مورخ معروف راجع به سین دژ می گوید قلعه ای بود واقع در یک دشت محاط از کوه و ایرانیان عقیده داشتند که آن قلعه را ( دا - آه - وه ) ساخته استدا آه وه کلمه ای است که در زبان فارسی امروزی به دیو تبدیل شده است و این بدان معنی بود که معتقد بودن دیواره های قلعه چنان محکمند که انگار آنرا بشر نساخته است البته آریان به این روایت خرافی اعتقاد نداشته و اعلام کرده است که سین دژ بدست ( ( اشتو ویگو ) ) پادشاه معروف قوم ماد ساخته شده است که در ساخت آن از اسیران آشوری استفاده کرده است سینه دژ را سینه کوه و سانان دژ یعنی قله امیران و قلعه عقاب نیز معنی کرده اند بیشتر مورخان نام سنندج را سینه دژ می دانند که نشان از حصاری محکم بر قلعه ایکه در محل سنه دارد همچنین احتمال دارد که سنندج از ترکیبسنان دچ بوجود آمده باشد که به معنای دژ سخت چون سنان یا سندان آهنگری است و یا به تعبیر دیگر، سانا دژ یعنی دژ سلاطین دلایل تاریخی روشن می سازد که هر زمان حکومت مرکزی تضعیف شده است با شجاعت و دلاوری بیش از حدی به حفظ حدود و ثغور خود پرداخته و هیچگاه ننگ اسارت را نپذیرفته اند در گذشته بجای شهر فعلی شهری بنام ( ( سیر ) ) وجود داشت که این کلمه در فارسی به معنای ( ( سی سر ) ) استمجاور سی سر، محلی بود به نام صد خانیه ( صد خانه ) که احتمالاً به مرور زمان این نام به سنه تغییر یافته است سنندج مدت چهار قرن تحت حکومت موروثی خاندان اردلان بود که نسبت خود را به ساسانیان می رساندند کریم خان زند در سال 1146هـ ق سنندج را ویران کرد و پس از یک دوره هرج و مرج، خسرو خان اردلان در سنندج مستقر شد آقا محمد خان نیز به پاس خدمات وی سنقر را نیز ضمیمه قلمرو او کرداز سال 1214تا 1240 هـ ق امان الله خان پسر خسرو خان در سنندج حکومت کرد که در این مدت اصلاحات زیادی برای آبادانی و عمران شهر سنندج بعمل آمددر حکومت رضا قلی خان اردلان بین اعضای این خانواده اختلافاتی بوجود آمد و پس از یک سلسله کشمکشها، سرانجام امان الله خان برادر رضا قلی خان به حکومت رسید و در حقیقت این شخص آخرین والی موروثی سنندج بود که از سال 1265 تا 1284 هـ ق حکومت کرد درسال 1284 هجری قمری دولت مرکزی، حاج میرزا معتمد الدوله عموی ناصر الدین شاه را به حکومت کردستان منصوب کرد که تا سال 1291 هـ ق در آنجا حکمرانی کرد در حال حاضر سنندج مرکز استان است و یکی از شهرهای زیبای استان کردستان و غرب کشور محسوب می شود.
سنندج مرکز این شهرستان و استان کردستان است که در فاصله 520 کیلومتری جنوبی غربی تهران در مسیر آسفالته میاندوآب ـ کرمانشاه و زنجان ـ کرمانشاه قرار دارد. به دلیل کوهستانی بودن منطقه کردستان ، شهر سنندج که دارای دشت ، قشلاق و رودخانه است ، همشه عامل جذب عشایر کوچ روی کرد بوده است .
این شهرستان دارای شهر دیگری به نام «شویشه » است و جمعیت آن طبق برآورد سال 1379، 388138 نفلر بوده است .
وجه تسمیه شهر سنندج ( سنه یا سنه دژ ) که از شهرهای کهن و مقدس است به آیین مهر و زردشت د این بخش ایران باز می گردد. ارتباط این شهر و نواحی مجاور آن با اساطیر پهلوانی آریایی از اهمیت و قدمت این شهر حکایت می کند. این شهر در قدیم روی تپه بزرگی در کنار رودخانه قشلاق به نام «پیالکه توش نوذر» قرار داشته . قلعه حسن آباد که دژی ساسانی بود، نزدیک این شهر واقع بود و هماره به عنوان پادگانی برای حمایت از این شعر عمل می کرد.
شهر کهن «سنه دژ» احتمالاً در اثر زلزله و هجوم مغول ویران شد و تا زمان صفوی به صورت دهکده ای به حیات خود ادامه داد. مرکز حکومتی این شهر پس از ویرانی ، به قلعه حسن آباد منتقل شد. شهر جدید سنندج در دوره صفوی و در روزگار شاه صفی در سال 1046 ه . ق توسط «سلیمان خان اردلان » پایه گذاری شد.
سلیمان خان مرکز حکومت را از قلعه های حسن آباد و پلنگان به شهر سنه منتقل و اقدام به آباد ساختن آن نمود. وی قلعه حکومتی را با استحکام تمام در بالای تپه ای بنا نهاد و عمارات ، حمام ، مسجد و بازار را در خارج و اطراف قلعه ساخت . او با احداث یک رشته قنات در دشت «سرنووی » در فاصله هزار قدیمی شهر که در سال 1309 ه . ق در اثر توسعه شهر داخل محدوده شهر شده بود آب را به داخل شهر و میان قلعه هدایت کرد.
گسترش شهر مربوط به زمان «امان الله خان اردلان » است . او قلعه حکومتی را توسعه دادو چندین تالار و عمارت در آنجا ساخ و در فاصله سال های 30ـ1220 ه . ق با احداث عمارت های ، بازار، کاروان سرا و مسجد از جمله مسجد معروف به «دالاحسان » در میان شهر به توسعه شهر پرداخت . همچنین در سال 1222 ه . ق باغ و عمارت خسروآباد را توسعه بخشید.
گفتنی است سنندج به لحاظ موقعیت جغرافییایی و ف 7عالیت های شهرسازی عصر صفوی و قاجار، از بافت شهری سنتی با ارزشی برخوردار . . .