سلیمان، جزایر (Solomon Islands)
سلیمان، جزایر
سلیمان، جزایر
سلیمان، جزایر
موقعیت. کشورـ جزیرۀسلیمان در اقیانوس آرام غربی و در شمال شرقی استرالیا واقع است. جزایر بوگنویلو بوکاو نیز جزایر گرینکه به جزایر سلیمان شمالی معروف اند، عملاً جزئی از کشور پاپوآگینۀ نو محسوب می شوند و ارتباطی با کشور سلیمان ندارند. مساحت این کشور ۲۸,۳۷۰ کیلومتر مربع و شهر هونیاراپایتخت آن است.سیمای طبیعی. جزایر سلیمان، یا به گویش دیگر سالُمُن، در پهنه ای از اقیانوس آرام قرار دارند و از جزایر گودال کانال، مالیتا، نیوجورجیا، سان کریستوبال(ماکیرا)، سانتا ایزابل، شوازول، نِندو(سانتا کروز) و جزیره و جزیرکهای بسیار دیگری تشکیل شده اند. جزایر بزرگ و اصلی این کشور، کوهستانی و جنگلی اند و منشأ آتشفشانی دارند و رودخانه های نسبتاً پرآب و خروشان آن را مشروب می کنند. گودال کانال، که وسیع ترین جزیرۀ این کشور است، جلگه های ساحلی متعددی دارد و بیشترین جمعیت کشور در آن متمرکز است. آتشفشان های چندی ازجمله کوه پوپو ماناسیو؛ با ارتفاع ۲,۳۲۱ متر، و نیز کوه ماکارا کومبورو؛ با ارتفاع ۲,۴۴۷ متر، بلندترین نقاط این سرزمین به شمار می آیند. اقلیم این کشور گرم و مرطوب است و از فروردین تا آبان وزش بادهای جنوب شرقی به لطافت و تحمل پذیری آن می افزاید و بادهای شمال غربی، که از آذر تا فروردین می وزد، هوا را به شدت گرم و مرطوب می کند. بارندگی سالانه این کشور قابل توجه است و به ۲ هزار تا ۳ هزار میلی متر، می رسد. حیات وحش این سرزمین را پرندگان بسیار و خزندگانی چون سوسمار تشکیل می دهند. شهرهای مهم آن عبارت اند از هونیارا، گیزو، ساهالو، مالانگو، تاکوئا، و بوئالا.
اقتصاد. کشاورزی، جنگل داری، و شیلات، به ویژه فرآوری ماهی تُن، بزرگ ترین منبع درآمد اقتصادی کشور سلیمان است. کاکائو، نارگیل، و روغن نخل از محصولات صادراتی این کشور است و کشت سیب زمینی، سبزیجات، برنج و نیز گله داری و پرورش خوک مصارف داخلی را تأمین می کنند. طلا و بوکسیت از منابع زیرزمینی و نساجی، تولید مواد غذایی به ویژه غذاهای دریایی، انواع باتری، نوشابه، تنباکو و پشم شیشه، فرآورده های صنعتی این کشور را تشکیل می دهند. صدف کاری و حصیربافی از هنرهای دستی زنان این سامان است. جزایر سلیمان از نظر شبکۀ راه های زمینی پیشرفت شایان توجهی نداشته، و برعکس ارتباطات دریایی و هوایی آن، به ویژه با جزایر اطراف و استرالیا، وضعیت مطلوبی دارد. آموزش و مراقبت های بهداشتی تحت نظارت دولت یا کلیساست و بیماری مالاریا از مسائل مهم بهداشتی کشور مذکور است. آب آشامیدنی در جزایر بزرگ آن فراوان است و آب مورد نیاز جزایر کوچک از طریق لوله کشی زیردریایی تأمین می شود. ۸۵ درصد از اراضی این سرزمین پوشیده از جنگل است و درآمد آن از راه مصنوعات جنگلی به ۳۰۹ میلیون دلار سلیمان بالغ می شود. حجم چوب های صادراتی آن نیز سالانه به ۸۷۲ هزار متر مکعب می رسد.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور سلیمان سلطنتی مشروطۀ چندحزبی است و فرماندار کل، که نمایندۀ ملکۀ انگلستان است، از میان اهالی بومی سلیمان انتخاب می شود و بالاترین مقام این کشور است. نهاد قانون گذاری آن از یک مجلس ملی تشکیل می شود و اعضا آن ۵۰ نفرند که مردم آنان را برای یک دورۀ پنج ساله انتخاب می کنند. قدرت اجرایی این کشور در دست نخست وزیر است که با تصویب پارلمان به این سمت منصوب می شود. فرماندار کل نیز با توصیه و صلاحدید مجلس مزبور معرفی می شود و پس از توشیح ملکۀ انگلستان برای مدت پنج سال ادارۀ امور کشور را به دست می گیرد. دولت سلیمان از اعضای جامعۀ ملل مشترک المنافع و نیز عضو سازمان ملل متحد و سازمان تجارت جهانی است.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور سلیمان حدود ۵۳۰,۶۶۹ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۷ نفر در کیلومتر مربع می رسد. حدود ۹۴ درصد از مردم سلیمان، ملانزیایی اند و در حدود ۹۶ درصد از آنان را مسیحیان، پروتستان ها، و کاتولیک ها تشکیل می دهند. ۸۶ درصد از مردم آن روستانشین اند و زبان رسمی آنان انگلیسی است. ملانزیایی ها نخستین اقوامی بودند که در حدود ۲۰۰۰ سال پ م در این جزایر ساکن شدند. اسپانیایی ها در ۱۵۶۸ به این سرزمین گام نهادند و به امید یافتن طلا سراسر آن ها را درنوردیدند. آنان به استناد روایات مذهبی و ثروت بی کران و گنج های افسانه ای حضرت سلیمان، آن جا را جزایر سلیمان نامیدند. انگلیسی ها ۲۰۰ سال پس از کشف جزایر مزبور در این سرزمین حضور یافتند و در ۱۸۹۹ آن جا را تحت الحمایۀ خود قرار دادند و نیروی کارآمد جزایر مزبور را برای کار در کشتزارها به استرالیا، جزایر فیجی و دیگر نواحی تحت الحمایۀ خود کوچ دادند. این سرزمین در جنگ جهانی دوم صحنۀ یکی از نبردهای شدید اقیانوس آرام بین امریکا و ژاپن بود. پس از پایان جنگ زمزمه های استقلال طلبی در آن آغاز شد و در ۱۹۷۶ به کسب خودگردانی داخلی نایل آمد و در ۷ ژوئیه ۱۹۷۸ به استقلال کامل دست یافت.
سلیمان، جزایر
سلیمان، جزایر
سلیمان، جزایر
موقعیت. کشورـ جزیرۀسلیمان در اقیانوس آرام غربی و در شمال شرقی استرالیا واقع است. جزایر بوگنویلو بوکاو نیز جزایر گرینکه به جزایر سلیمان شمالی معروف اند، عملاً جزئی از کشور پاپوآگینۀ نو محسوب می شوند و ارتباطی با کشور سلیمان ندارند. مساحت این کشور ۲۸,۳۷۰ کیلومتر مربع و شهر هونیاراپایتخت آن است.سیمای طبیعی. جزایر سلیمان، یا به گویش دیگر سالُمُن، در پهنه ای از اقیانوس آرام قرار دارند و از جزایر گودال کانال، مالیتا، نیوجورجیا، سان کریستوبال(ماکیرا)، سانتا ایزابل، شوازول، نِندو(سانتا کروز) و جزیره و جزیرکهای بسیار دیگری تشکیل شده اند. جزایر بزرگ و اصلی این کشور، کوهستانی و جنگلی اند و منشأ آتشفشانی دارند و رودخانه های نسبتاً پرآب و خروشان آن را مشروب می کنند. گودال کانال، که وسیع ترین جزیرۀ این کشور است، جلگه های ساحلی متعددی دارد و بیشترین جمعیت کشور در آن متمرکز است. آتشفشان های چندی ازجمله کوه پوپو ماناسیو؛ با ارتفاع ۲,۳۲۱ متر، و نیز کوه ماکارا کومبورو؛ با ارتفاع ۲,۴۴۷ متر، بلندترین نقاط این سرزمین به شمار می آیند. اقلیم این کشور گرم و مرطوب است و از فروردین تا آبان وزش بادهای جنوب شرقی به لطافت و تحمل پذیری آن می افزاید و بادهای شمال غربی، که از آذر تا فروردین می وزد، هوا را به شدت گرم و مرطوب می کند. بارندگی سالانه این کشور قابل توجه است و به ۲ هزار تا ۳ هزار میلی متر، می رسد. حیات وحش این سرزمین را پرندگان بسیار و خزندگانی چون سوسمار تشکیل می دهند. شهرهای مهم آن عبارت اند از هونیارا، گیزو، ساهالو، مالانگو، تاکوئا، و بوئالا.
اقتصاد. کشاورزی، جنگل داری، و شیلات، به ویژه فرآوری ماهی تُن، بزرگ ترین منبع درآمد اقتصادی کشور سلیمان است. کاکائو، نارگیل، و روغن نخل از محصولات صادراتی این کشور است و کشت سیب زمینی، سبزیجات، برنج و نیز گله داری و پرورش خوک مصارف داخلی را تأمین می کنند. طلا و بوکسیت از منابع زیرزمینی و نساجی، تولید مواد غذایی به ویژه غذاهای دریایی، انواع باتری، نوشابه، تنباکو و پشم شیشه، فرآورده های صنعتی این کشور را تشکیل می دهند. صدف کاری و حصیربافی از هنرهای دستی زنان این سامان است. جزایر سلیمان از نظر شبکۀ راه های زمینی پیشرفت شایان توجهی نداشته، و برعکس ارتباطات دریایی و هوایی آن، به ویژه با جزایر اطراف و استرالیا، وضعیت مطلوبی دارد. آموزش و مراقبت های بهداشتی تحت نظارت دولت یا کلیساست و بیماری مالاریا از مسائل مهم بهداشتی کشور مذکور است. آب آشامیدنی در جزایر بزرگ آن فراوان است و آب مورد نیاز جزایر کوچک از طریق لوله کشی زیردریایی تأمین می شود. ۸۵ درصد از اراضی این سرزمین پوشیده از جنگل است و درآمد آن از راه مصنوعات جنگلی به ۳۰۹ میلیون دلار سلیمان بالغ می شود. حجم چوب های صادراتی آن نیز سالانه به ۸۷۲ هزار متر مکعب می رسد.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور سلیمان سلطنتی مشروطۀ چندحزبی است و فرماندار کل، که نمایندۀ ملکۀ انگلستان است، از میان اهالی بومی سلیمان انتخاب می شود و بالاترین مقام این کشور است. نهاد قانون گذاری آن از یک مجلس ملی تشکیل می شود و اعضا آن ۵۰ نفرند که مردم آنان را برای یک دورۀ پنج ساله انتخاب می کنند. قدرت اجرایی این کشور در دست نخست وزیر است که با تصویب پارلمان به این سمت منصوب می شود. فرماندار کل نیز با توصیه و صلاحدید مجلس مزبور معرفی می شود و پس از توشیح ملکۀ انگلستان برای مدت پنج سال ادارۀ امور کشور را به دست می گیرد. دولت سلیمان از اعضای جامعۀ ملل مشترک المنافع و نیز عضو سازمان ملل متحد و سازمان تجارت جهانی است.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور سلیمان حدود ۵۳۰,۶۶۹ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۷ نفر در کیلومتر مربع می رسد. حدود ۹۴ درصد از مردم سلیمان، ملانزیایی اند و در حدود ۹۶ درصد از آنان را مسیحیان، پروتستان ها، و کاتولیک ها تشکیل می دهند. ۸۶ درصد از مردم آن روستانشین اند و زبان رسمی آنان انگلیسی است. ملانزیایی ها نخستین اقوامی بودند که در حدود ۲۰۰۰ سال پ م در این جزایر ساکن شدند. اسپانیایی ها در ۱۵۶۸ به این سرزمین گام نهادند و به امید یافتن طلا سراسر آن ها را درنوردیدند. آنان به استناد روایات مذهبی و ثروت بی کران و گنج های افسانه ای حضرت سلیمان، آن جا را جزایر سلیمان نامیدند. انگلیسی ها ۲۰۰ سال پس از کشف جزایر مزبور در این سرزمین حضور یافتند و در ۱۸۹۹ آن جا را تحت الحمایۀ خود قرار دادند و نیروی کارآمد جزایر مزبور را برای کار در کشتزارها به استرالیا، جزایر فیجی و دیگر نواحی تحت الحمایۀ خود کوچ دادند. این سرزمین در جنگ جهانی دوم صحنۀ یکی از نبردهای شدید اقیانوس آرام بین امریکا و ژاپن بود. پس از پایان جنگ زمزمه های استقلال طلبی در آن آغاز شد و در ۱۹۷۶ به کسب خودگردانی داخلی نایل آمد و در ۷ ژوئیه ۱۹۷۸ به استقلال کامل دست یافت.
wikijoo: سلیمان،_جزایر