زیست شناسی دریایی (
انگلیسی: Marine biology) علمی است که به بررسی زیست شناسی موجودات
اقیانوس و دیگر محیط های آبی می پردازد. با توجه به این که در زیست شناسی، رده ها، خانواده ها و گونه های زیادی وجود دارند که برخی از اعضای آن ها در خشکی و برخی در دریا زیست می کنند، از این رو در زیست شناسی دریایی، جانداران بر اساس محیط زندگی خود دسته بندی می شوند و نه بر اساس تاکسونومی.
زیست شناسی دریایی با بوم شناسی دریایی تفاوت دارد، زیرا بوم شناسی دریایی بر چگونگی تعامل موجودات بر روی یکدیگر و نیز تعامل آن ها با محیط پیرامون تأکید دارد، حال آن که زیست شناسی دریایی در واقع علم مطالعه خود موجودات است.
آب بازسانان شامل
نهنگ های دندان دار از جمله
نهنگ عنبر (نهنگ اسپرم),
دلفین ها و
گراز ماهی ها از جمله گراز ماهی دال.
گاودریایی ها شامل ماناتی ها و دوگانگ و گاودریایی استلر (منقرض شده).
فک ها، شیردریایی ها و گراز دریایی.
سمور دریایی، که عضوی از خانواده راسوها؛ این خانواده شامل راسو و
گورکن نیز می باشد.
بخش بسیار بزرگی از زندگی بر روی کره زمین در اقیانوس ها جریان دارد. در واقع بخش بزرگی از این حیات آبی همچنان ناشناخته مانده است، زیرا بسیاری از گونه های ساکن اقیانوس ها ناشناخته مانده اند. اقیانوس ها نزدیک به ۷۱ درصد سطح زمین را پوشانده اند. ساکنین اقیانوس ها که در زیست شناسی دریایی مورد توجه هستند، شامل همه گونه هایی هستند که از سطح اقیانوس ها تا عمیق ترین نقطه اقیانوس ها زندگی می کنند. موجودات مورد مطالعه از
فیتوپلانکتون ها و
زئوپلانکتون های میکروسکوپی تا نهنگ های غول پیکر با طول ۳۰ متر هستند.
پرندگانی که برای زندگی در محیط های دریایی سازگاری یافته اند اغلب مرغ های دریایی خوانده می شوند. از این میان می توان به
پنگوئن و
مرغ ماهیخوار اشاره کرد.
آناتومی ماهی شامل قلب دو حفره های]
آبشش،
باله،
چشم، غدد ترشحی و
لب می باشد. ماهی ها از طریق
آبشش های خود
اکسیژن را از آب میگرند. ماهی ها را می توان به دو گروه بزرگ
ماهی های استخوانی و
ماهی های غضروفی تقسیم کرد.
تاکنون نزدیک به ۳۲٬۷۰۰ گونه ماهی تشریح شده است.