زبون

بیچاره، ناتوان، عاجز، خوار، زیردست
( صفت ) ۱ - بیچاره درمانده عاجز . ۲ - مغلوب . ۳ - خوار حقیر . ۴ - زیر دست فرو دست .
فرقه ایست وابسته به حراحشه از بنو هلیل که شعبه ایست از قبیله بنو حسن که در اطراف جرش منزل دارند
[ گویش مازنی ] /zeboon/ زبان

عاجز آمدن ناتوان آمدن زبونی عجز ضعف

آنکه با ناتوانان زور آوری کند ضعیف چزان

جمع زبون افکن آنکه مردم ناتوان را بیازارد و با آنان زور آوری کند

پارچه نازک و سبک بافته شده

لاغر تر رامتر آماده تر سلیم تر

خوار شمردن و ناچیز گرفتن اهمیت ندادن

عاجز شدن و ناتوان گشتن مغلوب شدن تسلیم گشتن

خوار شمردن بخواری با کسی رفتار کردن اهمیت ندادن

گرفتار شدن اسیر شدن خوار شدن خاشه و خوشه

ضعیف چزان ضعیف کش

۱ - عاجز کشی . ۲ - عاجز شمردن کسی را .
عاجز چرانی

زبون گشتن خوار و زار بودن

کنایه از اظهار عجز و ناله بود از عالم عاجز نالی و زار نالی

(زَ) (ص .) ۱ - ضعیف ، درمانده . ۲ - خوار، حقیر.

( ~.)(حامص .) ۱ - ضعیف کُشی . ۲ - ضعیف شمردن ، خوار دانستن .

۱. بیچاره، ناتوان، عاجز.
۲. [قدیمی] خوار.
۳. [قدیمی] زیردست، مغلوب.

ادنی

پست ، فروتن ، خاضع ، محقر ، زبون ، خاکی ، خاشع ، بدون ارتفاع

خوار ، پست ، مطرود ، زبون ، نکوهش پذیر

حقير , متواضع