زبان فیلیپینی

زبان فیلیپینی زبان ملی و رسمی کشور فیلیپین است. این زبان از سال ۱۹۸۷ در قانون اساسی فیلیپین به عنوان زبان رسمی این کشور برگزیده شد. فیلیپینی یک زبان آسترونزیایی است که در عمل، نسخه ای استاندارد شده از زبان تاگالوگ به شمار می رود، هرچند که به طور قانونی از آن زبان تمایز داده می شود. گاهی این زبان به طور نادرست به عنوان نام عمومی برای همه زبان های فیلیپین به کار می رود که پس از دگرگونی ها، گاهی به عنوان گویش ها منتج می گردد.
خط فیلیپینی همان الفبای لاتین است که همراه با تغییراتی در این زبان به کار می رود. این الفبا از ۲۸ حرف تشکیل شده است که دربرگیرندهٔ مجموعهٔ کامل ۲۰ حرفی از آباکادا، الفبای تاگالوگ ( شامل دونویسهٔ Ng ) و ۸ حرف از الفبای اسپانیایی شامل ( C, F، J، Ñ، Q, V، X و Z ) است.
زبان فیلیپینی در مجموع در حدود ۹۰ میلیون نفر گویشور دارد که ۶۰ میلیون نفر از این تعداد، به عنوان زبان دوم به فیلیپینی سخن می گویند.