زبان اسلووِنیایی یا زبان اسلووینیایی (به اسلوونیایی: slovenski jezik اسلووِنسکی یِزیک، یا slovenščina اسلووِنش چینا)
زبانی هندواروپایی از خانوادهٔ
زبان های اسلاوی جنوبی است. نزدیک به ۲میلیون تن در گسترهٔ جهان به این زبان سخن می گویند که بیشترشان در کشور
اسلوونی می زیند.
زبان های بالتو-اسلاوی
زبان های اسلاویاسلاوی جنوبی
اسلاوی جنوب غربی
Slovene/Slovenian
این زبان یکی از چند زبانی ست که شمارش دستوری دوگانه را از
زبان نیاهندواروپایی در خود نگاه داشته است. همچنین، این زبان در کنار
زبان اسلوواک زبان هایی اند که معنای واژه به واژهٔ نامشان اسلاوی (slověnьskъ در اسلاوونی باستان) است. همچنین این زبان یکی از زبان های رسمی اتحادیهٔ اروپاست.
مانند همهٔ
زبان های اسلاوی، این زبان نیز ریشه در زبان نیااسلاوی دارد که از دل آن زبان کلیسایی اسلاوونیک باستان پدید آمد. کهن ترین دستنوشته به زبان های اسلاوی که به
الفبای لاتین نوشته شده است به میان سال های
۹۷۲ تا
۱۰۹۳ (میلادی) برمی گردد.
ادبیات اسلوونیایی نخستین بار در
سدهٔ ۱۶ میلادی، هنگامی که کشور کنونیِ اسلوونی بخشی از
امپراتوری اتریش-مجار و زبان برگزیدهٔ آن سرزمین
آلمانی بود، با کوشش گروهی سر برآورد، در آن هنگام، اسلوونیایی زبان تودهٔ مردم بود. در آن زمان آلمانی بسیار چیره بود و بسیاری از آلمانی گرایان، واژگان زبان آلمانی را به کار می بردند. همچنین برخی واژگان، به ویژه واژگان فنی، از آلمانی به اسلوونیایی وارد شدند، ولی بیشتر به ریختِ دست وپاشکسته. تا پیش از
دههٔ ۱۹۲۰ نیز، هم برخی از دانشمندان اسلوونیایی از زبان آلمانی در جایگاه یک زبان بیگانه سود می بردند.