روزمره

خدمت جناب فانکو آدینات عرض شود که ما نباید از زبان سغدی واژه وام بگیریم زیرا که سغدی از لحاظ ساختاری، دیسه ای و دستوری کاملا با زبان پارسی ناهمسان و متفاوت است؛ و این شگفت آور نیست چرا که پارسی زبان ایرانی
... [مشاهده متن کامل]

در پارسی میانه واژه ی 'روزواره' بمعنای 'روزمره' بکار می رفته، البته به ریخت کهن خود که 'روزوارَگ' است؛ به گمان من این واژه شایسته ی احیا کردن است، و می توان ان را به عنوان مترادف واژه ی 'روزمره' بکار برد. به یاد داشته باشید که 'روزوارگ' ریخت کهن 'روزواره' است و ما نباید ان را در زبان کنونی مان بکار ببریم زیرا که به هماهنگی و سازگاری واژگان زبان پارسی زیان می رساند. واج 'گ' از بسیاری از لغات پارسی بر اثر فرگشت پارسی میانه به پارسی نو، زدوده شد و برای همین است که ما 'گفته' می گوییم نه 'گفتَگ' و 'داشته' می گوییم و نه 'داشتَگ'.
... [مشاهده متن کامل]

روزمره: روز واژه ای پارسی است و مره عربی است. در پهلوی رزوارک rozvārak یا رزوارگ و نیز پادرزگ pādrozag گفته می شد. ( فرهنگ واژه های پهلوی بهرام فره وشی )
در پارسی دری روزینه و روزانه گفته شده است.
... [مشاهده متن کامل]

در نوشته های پهلوی پیش از اسلام بجای واژه روزمره از واژه روزواره بهره بردند

هرروزه
روزانه
روزواره
روزشمار