دیازینون

دیازینون با مقدار کشندهٔ ۵۰ - ۱۰۰ ( L. D. ۵۰= ۵۰ - ۱۰۰ mgkg−۱ ) جزء سموم فسفره و یک حشره کش نسبتاً فرّار است و برای از بین بردن مگس و کنه مخصوصاً کنه تولوزانی به مقدار زیاد استفاده می شود. این حشره کش از طریق پوست بدن نیز جذب می شود بنابراین از تماس با پوست باید جلوگیری شود. . این حشره کش با داشتن قابلیت نفوذ در لایه های واکسی بافتهای گیاهی در کنترل آفاتی که در داخل نسوج گیاهی ( مینوزها و ساقه خوارها ) زندگی می کنند را می توان با موفقیت به کار برد. دیازینون یکی از پر مصرف ترین سموم ارگانوفسفره بوده که با کنترل طیف وسیعی از آفات جونده و مکنده در باغات و مزارع نقش مهمی در کنترل شیمیایی آفات دارد.
معرفی: دیازینون حشره کش و کنه کشی غیر سیستمیک، از گروه ارگانو فسفره است که با نحوه اثر تنفسی، تماسی و گوارشی طیف وسیعی از آفات جونده و مکنده را کنترل می کند. دیازینون علاوه بر خاصیت تماسی، دارای خاصیت نفوذی ( عبور از برگ ) نیز هست ولی داخل بافت گیاهان حرکت نمی کند. دیازینون با دارا بودن اثر ضربه ای، دارای دوام طولانی می باشد.
نحوه اثر: دیازینون در بدن جانداران با کاهش کولین استراز و اختلال در سلول های عصبی موجب مرگ می گردد.
علائم مسمومیت: سردرد، سرگیجه، اسهال، بی حسی و اختلال در بینائی.
کمکهای اولیه: در صورت مسمومیت، تا رسیدن پزشک، مسموم را در هوای آزاد نگهداری نمائید. به مسموم مواد قی آور ( آب نمک نیمگرم یا محلول پر منگنات ) خورانده و این کار را تا بی رنگ شدن مایع ادامه دهید.
پادزهر: سولفات آتروپین - توگزوگونین.