دونگاره

[digraph] [زبان شناسی] دو حرف ترکیبی که نشانۀ یک آوای واحدند

دونگاره به دو حرف ترکیبی گفته می شود که نشانهٔ یک آوا باشند.
سه نگاره
واکه مرکب
دونگاره gh
دونگاره ch
به عنوان نمونه دو حرف ch کنار هم در بسیاری از زبان هایی که از الفبای لاتین استفاده می کنند نشانگر یک آوای خاص است. دو حرف l در کنار هم (ll) در زبان اسپانیایی نیز یک دونگاره محسوب می شوند و هنگام مرتب سازی رشته ها ممکن است به عنوان یک نویسه با آن ها برخورد شود. گویش وران یک زبان نیز ممکن است برخی دونگاره ها را یک حرف به حساب آورند.
دونگاره ها معمولاً به صورت دو نویسهٔ جداگانه یونی کد نوشته می شوند و اینکه در هنگام نمایش به چه صورت نمایش داده شوند — مثلاً به صورت یک لیگچر — بر عهدهٔ برنامهٔ کاربردی است.

استفاده از یک گروه حرف ها به عنوان نماد یک کاراکتر گفته می شود. مانند :{ and }
نشانه های جایگزین سی
در برنامه نویسی رایانه، دونگاره و سه نگاره به ترتیبْ دنباله ای از دو یا سه نویسه هستند که در کد منبع ظاهر می شوند و براساس مشخصات هر زبان برنامه نویسی، باید به عنوان یک نویسه در نظر گرفته شوند.
دلایل متعددی برای استفاده از دونگاره ها و سه نگاره ها وجود دارد؛ صفحه کلید ممکن است کدبندی نویسهٔ زبان را به تمامی پوشش ندهد، وارد کردن برخی نویسه های خاص می تواند مشکل باشد، ویرایشگران متن ممکن است برخی نویسه ها را برای استفاده های خاص کنار گذاشته باشند و تا آخر.