دولاب کبود

دولاب کبود ؛ کنایه است از آسمان. ( یادداشت مؤلف ) :
وین بلند و بیقرار و صعب دولاب کبود
گرد این گوی سیه تا کی همی خواهد دوید.
ناصرخسرو.
و رجوع به ترکیب دولاب مینا شود.