داریوش یکم

🔰دریک ؛
دریک�را�داریک�هم گفته‌اند، اما آوایش درست آن دَریک است.
بنا بر نظریه ارنست هرتسفلد و تعدادی از محققان برجسته "دریک" از نام دارا که نام داریوش بزرگ است گرفته شده و ضرب این سکه را جزو اصلاحات پولی داریوش یکم هخامنشی شمرده اند، ابراهیم پورداوُد ایران شناس، معتقد بود که یونانیان نام سکه طلا در زمان داریوش بزرگ را چون منسوب به او بود به یونانی "دریکوس" (Dreikos) یا "داربک" یا "دریک" به معنی "داریوشی" مینامیدند (پورداوُد، انتشارات اساطیر تهران ۱۳۸۱) ولی برخی دیگر بر این باورند که "دریک" از واژه ذَریک (زریک) در زبان پارسی باستان به معنی زرین صفت نسبی از ستاک "دَرَنیه" در اوستایی "زَرَنیه" به معنی زر و پیش از دوران داریوش هخامنش هم ضرب میشده. اما آنچه مسلم است اینکه ضرب سکهٔ زر از امتیازات ویژه شاه بوده است .

(دریک یا زریک)
نام اولین سکه زر دوران باستان،
میراث ارزشمند و سندی معتبر از تاریخ کهن، معرف قدمت و ریشه اصلی دو ایل بزرگ زاگرس نشین (دیرک و زیرک)
🔻دیرک وند (دریک وند) مهمترین ایل منطقه بکر و سرسخت رشته کوه زاگرس است، این ایل کهن زاگرس نشین از طوایف فراوانی تشکیل شده و محل سکونتش منطقه ای معروف به "بالاگریوه" که به معنای قامت آتشین است میباشد، منطقه ای که زمانی جایگاه شاهان ساسانی، اشکانی و هخامنشیان بوده و در دل خود یکی از 6 گنجینه بزرگ جهان، همان (گنج بزرگ کلماکره) را جای داده و نشان از ناگفته های بسیار دارد.
●به استناد از منابع تاریخی، مردمان این ایل کهن بجز ایران در استانهای کردنشین (قامیشلو، حسکه و شهرستان دیرک) کشورهای ترکیه و سوریه نیز سکونت دارند .