خوشرنگی. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] ( حامص مرکب ) خوب رنگی. نیکورنگی. زیبارنگی : ز خوشرنگی چو گل گشتم ز خوشبویی چوبان گشتم ز بیم باد و برف دی به خم اندر نهان گشتم.فرخی.