خاک اره و پولک

خاک اره و پولک (به سوئدی: Gycklarnas afton) فیلمی سوئدی به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۵۳ است.
راهنمای فیلم های خارجی آفتاب
«آلبرت یوهانسون» (گرونبرگ)، صاحب سیرکی سیار، پس از مدت ها دوباره به شهری بازمی گردد که همسرش، «آگدا» (بروست)، در آن زندگی می کند. فیلم حکایت سرگردانی «آلبرت» میان دو زن است: اولی همسرش، که به او بازگشت به زناشویی به گونه ای که فقط خود را در آن امن می یابد نوید می دهد و دیگری، محبوبه اش «آنه» (آندرسون)، که برای «آلبرت» همان کسی است که او را از وابستگی هایش خواهد رهانید. «آلبرت» تصمیم به بازگشت دوباره به نزد همسرش می گیرد، بنابراین از «آنه» می خواهد که او را تنها بگذارد. «آنه» نیز بلافاصله با بازیگر جوانی بنام «فرانس» (اکمن)، طرح دوستی می ریزد. اما سرانجام «آلبرت» بیشتر در تنهائی عمیق خود فرومی رود. شاید از دست دادن دو زن یا ناتوانی اش در تصاحب آنان به نوعی گویای فروریختن درونی اش باشد…
«خاک اره و پولک» یکی از تلخ ترین آثار استاد تلخ اندیش سوئدی در سال هائی است که خلاقیت هنری اش آرام آرام اوج می گیرد. فیلمی تراژیک که با وجود سادگی و اهمیت کمتری که نسبت به شاهکارهایش دارد، از آن دسته آثارش است که دارای عوامل کلیدی جهان او هستند. از جمله: دید رمانتیک نسبت به زندگی حقارت بار هنرمند در جامعه، ماهیت کودکانه قهرمانان و اهمیت چهره ها. خود برگمان فیلم را پاسخی به «واریته» (اوالد آندره دوپونت، ۱۹۲۵) می داند و با وجود اعتراف به شکست تجاری و انتقادهای وارد بر آن، این اثر خود را موفق ارزیابی می کند. این فیلم نخستین همکاری برگمان با فیلمبردار زبردست «نیکویست» است. صحنه ای که در آن دلقک سیرک (اک) توسط همسرش تحقیر می شود، به یادماندنی است.