حواس

حواس پنجگانه:باصره، شامه، بویایی، بساوایی، چشایی، به معنی قوه نفسانی که اشیائ رادرک کند، حواس خمس یاحواس خمسه
(اسم ) جمع حاسه قوای مدرکه قوه های شاعره . یا حواس باطنه ( باطنی ) . پنج حس درونی که عبارتند از : حس مشترک خیال وهم ( واهمه ) حافظه متصرفه . یا حواس خمس ( خمسه ) . حسهای پنجگانه و آن شامل حواس باطنه و حواس ظاهره است . یا حواس ظاهره ( ظاهری ) پنج حسی بیرونی که عبارتند از : باصره ( بینایی ) ذائقه ( چشایی ) سامعه ( شنوایی ) شامه ( بویایی ) لامسه ( بساوایی ) .
جوینده بشب یا کسیکه در جنگ فریاد کند و اشخاص را بانگ دهد که ای فلان .

( اسم ) حواس باطن

( اسم ) حواس ظاهر

بی حس و از خود بی خبر و عاری از مشعر .

( صفت ) پریشان خاطر پریشان حواس .

[distractor] [روان شناسی] محرکی که باعث انحراف از توجه به یک موضوع مشخص می شود

پریشان خاطری پریشان حواسی .
[distractibility] [روان شناسی] حالتی که در آن با کوچک ترین محرک توجه فرد از موضوع منحرف می شود

بی حواس بی هوش .

( صفت ) پریشان فکر مضطرب .

( اسم ) پنج حس توضیح درین ترکیب عدد و معدود را برخلاف قاعد. معمول تطبیق داده اند .

( اسم ) پنج حس ظاهری و پنج حس باطنی .

(حَ سّ) [ ع . ] (اِ.) جِ حاسه ، قوای مدرکه . ،~ ظاهری پنج حس بیرونی که عبارتند از: بینایی (باصره )، چشایی (ذائقه )، شنوایی (سامعه )، بویایی (شامه )، بساوایی (لامسه ).

(نُ. حَ) [ فا - ع . ] (اِمر.) پنج حواس ظاهر و چهار حواس باطن (به استثنای حس مشترک .)

= حاسه
* حواس پنجگانه (خمسه): (زیست شناسی) بویایی، چشایی، لامسه، شنوایی، و بینایی.

حواس، از مفاهیم و اصطلاحات علم النفس است.
حس ، به همراه حرکت، یکی از ویژگیهای اصلی موجود زنده و حیوان به شمار می آید. از طریق حس، ادراک حسی یا احساس حاصل می شود و فقط موجودی قادر به احساس است که صاحب نفْس باشد . احساس به همراه وقوع نوعی حرکت و انفعال و استحاله در بدن حاصل می شود.
دیدگاه افلاطون درباره حس
به تعبیر افلاطون، ادراک حسی وقتی حاصل می شود که نفس و بدن به طور مشترک متأثر شوند و هر دو باهم به جنبش درآیند. افلاطون حواس را اسباب و آلاتی در خدمت نفس دانسته است که حرکت و جنبش ایجاد شده در خود را به دیگر قسمتهای بدن و نهایتآ به نفس منتقل می کنند.
دیدگاه ارسطو درباره احساس
اما ارسطو ، با استفاده از آموزه مادّه و صورت، احساس را «پذیرش صورت حسی بدون مادّه آن» دانسته است، درست همان طور که موم نقش نگین را بدون آهن یا زر به خود می گیرد. وی میان آلت حس (مثل چشم) و قوه حاسه (بینایی) تفاوت قائل شده و در عین حال معتقد است که آن دو یک واقعیت را تشکیل می دهند و رابطه آن ها مانند رابطه مادّه و صورت است. کار قوه حاسه انتقال صورت محسوس به نفس است و نباتات که فاقد چنین قوه ای هستند فاقد حس هستند، اگرچه در معرض محسوسات و حتی منفعل از آن ها باشند.
رابطه حساس بودن با محسوس از دیدگاه ارسطو
...

گیج

لامسه

دقت ، توجه ، رسیدگی ، مراقبت ، حواس ، خبردار ، ادب و نزاکت ، حاضرباش

شارد الذهن

صرف الانتباه

احساس

احمق