حمص

/hems/

لغت نامه دهخدا

حمص. [ ح َ ] ( ع مص )فرونشستن آماس جراحت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || حمص ارجوحة؛ کم شدن تیزی جنبش بازپیچ یعنی آورک. ( منتهی الارب ). کم شدن فوران ارجوحه. ( از اقرب الموارد ). || حمص قذاة؛ به نرمی بیرون کردن خاشاک از چشم. || در هوا آمدن و رفتن کودک بر آورک [ تاب ] بی جنبانیدن کسی. ( اقرب الموارد ). || رفتن آب از ستور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رفتن عرق از ستور. ( اقرب الموارد ).

حمص. [ ح ِ م م ِ / ح ِ م م َ ] ( ع اِ ) کجلّق و قنَّب ، نخود و آن نفاخ ملین و مدر است. منی و شهوت و خون را زیاد میکند و بدن و ذکر را نیرو می بخشد، بشرط آنکه پس از طعام و پیش از طعام خورده نشود بلکه در وسط طعام خورده شود. ( منتهی الارب ). دانه ای است خوراکی. ( از اقرب الموارد ).

حمص. [ح ِ / ح ُ ] ( اِخ ) شهری است بشام که مردم یمن در آن سکونت دارند. ( منتهی الارب ). شهریست بشام بزرگ و خرّم و آبادان و همه راههای ایشان بسنگ گسترده است و مردمان این شهر پاک جامه و بامروت و نیکورویند و اندر وی مار و کژدم است بسیار. ( حدود العالم ). این شهر را مسلمین در سال 15 هَ. ق. برابر با 636 م. تسخیر کردند. در بیرون این شهر قبر خالدبن ولید است. ( ابن بطوطه ). شهر مشهور بزرگی است که میان دمشق و حلب واقع شده و در سمت قبله آن قلعه محکمی است بر فراز تپه ای بلند. این شهر را شخصی بنام حمص بن مهربن جان و گویند حمص بن مکنف بنیاد کرده است. در حمص مشاهد و مزاراتی است از جمله مشهد علی بن ابیطالب است. گروهی از محدثان بدین شهر منسوب و به حمصی معروفند. ( معجم البلدان ). یکی از مشهورترین شهرهای سوریه است در 150 کیلومتری از شمال دمشق و اسکله آن در 90 کیلومتری طرابلس شام است. در ساحل راست یعنی مشرق نهر عاصی ، در ً20 َ43 ْ34 عرض شمالی و ً13 َ22ْ34 طول شرقی واقع گشته و 494 متر از سطح دریا بلندتر است. و در میان یک دشت بسیار وسیع و حاصلخیزی واقع شده است که در جهت شرقی از محل اتصال جبل لبنان باجبل نصیریه امتداد پیدا کرده و هوای بسیار لطیف آب فراوانی دارد. جمعیت آن در حدود 25000 تن است. جوامعو مساجد زیاد دارد، مشاهد و زیارتگاههایش نیز فراوانست. چارسوق و بازار بسیار گرمی دارد. در طرف جنوب شهر بالای تلی یک دژ باستانی و در اطراف و حوالیش باغها و باغچه های زیاد است و آثار عتیقه فراوان در این مکان مشاهده میشود. خانه هایش از سنگ سیاه بنا شده و این رو منظره جالبی ندارد. این شهر یکی از قدیم ترین بلاد است. عمالقه آنرا بنا نهاده و بعد از اسکندر درزمان حکام مقدونی این شهر معموریت فراوان کسب کرده و به ترقیات درخشان نائل آمده و در کتابها بتحریف نام آنرا امسه نامیده اند. در جزو فتوحات سوریه ابوعبیدةبن الجراح و خالدبن ولیداین شهر را تسخیر نمودند. مردم این شهر در اختلاف بین معاویه و حضرت علی ( ع ) بغض و کینه شدیدی نسبت به آن حضرت اظهار کردند و در محاربه صفین با کمال حرارت بکارزار پرداخته بعداً تشیع را برگزیدند. در اوائل دوره اسلامی حمص خیلی معمور بوده و جمع کثیری از مشاهیر علما و ادبا از این سرزمین برخاسته اند. در زمان جنگهای صلیبی این شهر نیز صدمه بسیار دید و بویرانه ای مبدل شد و مدتی در تصرف دشمنان بود. عیاض بن غنم فاتح جزیره و جمعی از صحابه در حمص بخاک سپرده شده اند. یک مرقد مشهور و معروف بمرقد خالدبن ولید هم در این شهر یافته می شود. ولی مرگ خالدبن ولید در مدینه محقق است. بعضی از محققین چنان پنداشته اند که این مرقدمتعلق بخالدبن یزیدبن معاویه است. ( قاموس الاعلام ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

شهریست در لیبی ( لیبیا ) دارای ۳۴۹۴٠ تن سکنه .
( اسم ) اشنان قصارین .
فرونشستن آماس جراحت رفتن عرق از ستور

فرهنگ عمید

نخود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] حِمْص، استان و شهری در کشور سوریه. مساجد، کلیساها و زیارتگاه هایی مانند جامع نوری در این شهر دیده می شود. علاوه بر آن، زیارتگاهی منسوب به امام علی (ع) و مقام جعفر طیار هم در این شهر است. مزار برخی صحابه و عالمان اسلامی که برخی از آنها منسوب به شیعهاند در شهر حمص است؛ از جمله اسامة بن زید، ابوذر غفاری، ابوموسی اشعری و قنبر، غلام امیرالمومنین.
حمص در ناآرامی های مشهور به بیداری اسلامی، عرصه درگیری میان مخالفان مسلح دولت سوریه با ارتش این کشور بوده و ویرانی گسترده ای در آن رخ داده است.
وسیع ترین استان سوریه، به مرکزیت شهر حمص، در مرکز سوریه قرار دارد. از شمال به استان های حماه و رقّه، از شمال شرقی به استان دیرالزور، از جنوب شرقی به کشورهای عراق و اردن، از جنوب به استان دمشق و از مغرب به استان طرطوس و کشور لبنان محدود است.

دانشنامه عمومی

حُمص که در دوران باستان اِمِسا ( به یونانی: Έμεσα ) نام داشت، سومین شهر بزرگ سوریه است. [ ۱] این شهر در غرب سوریه قرار دارد و مرکز استان حُمص به حساب می آید.
محله «بابا عَمرو» از مناطق مرکزی شهر حُمص است. [ ۲]
از مناطق شهر حُمص می توان به «خلدیه»، «حمص قدیم»، «قصور» و «جوره الشیاح» اشاره کرد. [ ۳]
محلات «جوبر» و «سلطانیه» از دیگر مناطق شهر حُمص هستند. [ ۴]
منطقه «حوله» در حومه شمالی این شهر واقع است. [ ۵] منطقه «القصیر» در غرب این شهر قرار دارد. [ ۶]
• مسجد النوری الکبیر
• مسجد خالد بن الولید
• آرامگاه الکتیب
دژ کردان
• دژ حمص
• کنیسه أم الزنار
• کنیسة مارلیان
• بلو هوریزونته، برزیل
• قیصریه، ترکیه
• یزد، ایران
عکس حمصعکس حمصعکس حمصعکس حمصعکس حمص

حمص (خوراک). حُمْص یا نخود - ارده یک خوراک مدیترانه ای - عربی است که در خاورمیانه محبوبیت دارد. حمص را بیشتر در سینی های مزه به عنوان پیش غذا سرو می شود. این خوراک از نخود پخته، روغن زیتون، ارده، آبلیمو و سیر له شده درست می شود.
حمص یا به طور کامل حمّص بطحینة واژه ای عربی به معنای نخود است. [ ۱] [ ۲]
حمص در بخش خاورمیانه ایِ مدیترانه مانند فلسطین، لبنان و اردن یکی از پایه های آشپزی به شمار می آید و در بیشتر خوراک ها و خورش ها به کار می رود.
پیشینهٔ دستور پخت خوراکی مانند حمص به سده ۱۳ هجری در مصر بازمی گردد و در زمان جنگ های صلیبی خوراکی مانند حمص به عنوان پاداش به سربازان صلاح الدین ایوبی داده می شد. [ ۳]
در کتابچه رسیدن به دلبر در وصف خوراک های خوش مزه و معطر ( به عربی: الوُصله الی الحبیب فی وصف الطیبات و الطیب ) به دستور پخت حمص اشاره شده است.
پرونده های تاریخی نشان می دهند که پس از سده ۱۸ هجری حمص وارد سفره های مردم دمشق شد.
حمص دارای مقدار فراوانی آهن، ویتامین سی، فولات، ویتامین ب۶ و پروتئین است. همچنین دارای فیبر فراوانی است که برای کارکرد بهتر دستگاه گوارش سودمند است. [ ۴]
حمص یک گزینه مناسب برای گیاهخواران و افراد وگان است.
حُمُّص را به عنوان پیش غذا همراه با دیگر پیش غذاها مانند سالاد تبوله و نان پیتا کنار غذاهایی مانند فلافل، مرغ کبابی و کوفته سرو می کنند.
مواد لازم برای حمص به آسانی در کشتزارهای عربی یافت می شوند.
اعراب اسرائیل در حُمُّص نعنا، فلفل قرمز، ماست، جعفری خرد شده و زیره هم می ریزند و همراه با نان پیتا گاهی به عنوان غذای اصلی هم سرو می کنند.
حمص بخش مشترک همه وعده های غذایی، درفلسطین است؛ حمص در فلسطین بسیار محبوب است[ ۵] و کم و بیش در همهٔ رستورانها و فروشگاههای فلسطین یافت می شود.
در ایالات متحده آمریکا حُمُّص بسیار محبوب است و برپایهٔ آمارهای سال ۲۰۰۸ بیش از ۱۵ میلیون آمریکایی به طور منظم حمص می خورند.
حُمُّص همراه با مهاجران فلسطینی وارد آمریکا شد؛ و هم اکنون کنسرو حمص در قفسه های همه فروشگاه های زنجیره ای آمریکا پیدا می شود. [ ۶]
در ماه مه۲۰۱۰، ۳۰۰ آشپز لبنانی در روستای آل فنار در نزدیکی بیروت بزرگترین ظرف حمص جهان به وزن ۱۰۴۵۲ کیلوگرم پختند؛ که در کتاب رکوردهای جهانی گینس نوشته شد. [ ۷] [ ۸]
عکس حمص (خوراک)عکس حمص (خوراک)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

حِمْص
مسجد خالد بن ولید، حِمْص
مسجد خالد بن ولید، حِمْص
مسجد خالد بن ولید، حِمْص
مسجد خالد بن ولید، حِمْص
مسجد خالد بن ولید، حِمْص
(یا: حُمص) شهر و مرکز اداری فرمانداری حِمْص، در شرق سوریه، نزدیک رود اورونتس، با ۷۵۱,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). سابقاً اِمِسا نام داشت و به سبب معبد خورشید معروف بود. در ۲۷۲ م زَبّاء، ملکۀ تَدْمُر (پالمورا، پالمیرا)، در این محل از اورلیانوس، امپراتور روم، شکست خورد.

جدول کلمات

نخود

پیشنهاد کاربران

حمص ( humus )
[واژه غذای حمص نیز نام شهری مقدس در صوریه که هومس homs تلفظ مسشود]
وازه حمص در زبان آرامی هیمسا himmesa بمعنی نخود و همخوان در عبری himsā برگرفته از زمان عکادها هماتو hamātu بمعنی برشته کردن حبوبات حمص از غذاهای مشهور در بیشتر رستورانهای عربی که با مخلوطی از نخود ارده و ماده ای از کنجد بنام طحینه تهیه میشود. مصرف حمص در کتاب کنزالاطعمه از قرن سیزدهم در مصر کذازش شده.
...
[مشاهده متن کامل]

حمّص
به کسر حا ی مهمله و فتح میم مشدده و سکون صاد مهمله به فارسی نخود و به هندی چنه به لغتی بونت به ضم با ی موحده و سکون واو و خفای نون و تا ی چهار نقطه هندی و به ترکی بولچاق نامند .
ماهیت آن : برّی و بستانی میباشد گیاه بستانی آن به قدر یک ذرع و تا یک و نیم ذرع و با شاخهای بسیار باریک و بر آن برگهای بسیار ریزه مشرف و ثمر آن در غلافی به قدر پسته کوچکی در هر غلافی یک دانه و دو دانه تا چهار دانه و بهترین حبوب مأکوله است مانند باقلا و غیر آن و اجود آن سفید بزرگدانه تازه آنست و برّی آن نیز شبیه به بستانی و تیره رنگ و کوچکتر و ثمر آن اندکی با تلخی و مایل به سرخی و دراز و نیز بستانی اصناف میباشد صنفی سفید بزرگ دانه ملایم و صنفی سرخ صلب ریزه دانه و صنفی سیاه و صنفی سرخ مایل به سیاهی و برّی را حمص کرسنی نامند .
...
[مشاهده متن کامل]

طبیعت آن : در اول گرم و خشک و برّی آن در آخر آن یعنی
گ رمتر و خشکتر از آن و نز د بقراط در دویم گرم و در اول
خشک و سبز تازه آن در اول تر و قوت آن تا سه سال باقی
میماند و مولد ریاح و نفاخ .
افعال و خواص : برّی آن منقی و مفتح سده جگر و سپرز و گرده شرباً و جالی جرب متقرح و قوبا و ملین اوارم بناگوش و انثیان ضماداً و با عسل جهت تنقیه قروح و جراحت سرطان مفید و بستانی آن ملین طبع و مقوی حرارت غریزی و ر و هی ظهر و مولد خون صالح و کثیرالغذا و مسمن و منبه اشتها * . اعضاء الصدر و
الغذا و المعده * تغذیه آن جهت ریه زیاده از حبوب دیگر است و با شیر تازه جهت گرفتگی آواز که از خشکی باشد و تب با او نباشد و چون با تب باشد به جای شیر با آب بنوشند چون یک شب در سرکه بخیسانند و صبح ناشتا تناول نمایند و در آن روز چیزی دیگر نخورند جهت کشتن کرم معده بسیار مجرب و آشامیدن آب طبیخ آن با قدری نمک مقطع لزوجات و مفتح سدد به سبب کسب ملوحت و مدر بول به سبب حرارت و بالخاصیه جهت درد سینه و قروح شش نافع. *الباه * چون در آب خیسانیده
خام تناول نمایند و آب منقوع آن را با اندک عسل بالای آن
بنوشند جهت اعاده شهوت جماع مایوسین بیعدیل گفته اند و خوردن حمص مابین طعام معین بر هضم آن و چون هریسه آن از ترتیب داده با سرکه بنوشند و در طبیخ آن بنشینند جهت اصلاح امراض مقعد و تنقیه رحم و اخراج کرم شکم و مقعده بهترین ادویه است و خوردن برشته آنکه سرد نشده باشد جهت بواسیر دموی آزموده و سبز تازه آن مولد فضول آشامیدن نقیع آن جهت
تحلیل ورم لثه و درد دندان نافع و روغن حمص در سیم گرم و خشک و تند و با قوت نافذه و مقوی موی و باه و جهت تسکین درد دندان و لثه و دردهای بارد و جذام و امثال اینها بغایت مؤثر و آشامیدن آن جهت امراض مذکوره و تصفیه رنگ رخسار و صوت و طلای آن جهت تقویت باه و نمش و کلف و امثال اینها مفید و طبیخ نخود سیاه مسقط جنین و مفتت حصات و مدر فضلات و در جمیع افعال قویتر از سفید آن و با قوت تریاقیه و
جهت استسقا و یرقان سدی و سده جگر و تحلیل ریاح و جذام نافع و طلای اقسام آن جهت رفع صداع و زردی رخسار و سعفه اززح و کلف و خارش اعضا و بیحسی آنها و امراض مفاصل و تقویت موی نافع و گفته اند که از خواص آنست که چون در اول هلال ماه به عدد ثآلیل در بدن یک عدد نخود بالیده گرفته و مجموع را در لته بسته از میان هر دو پای خود و یا از بالای شانه آن لته را به جانب عقب اندازند در آخر آن ماه آن ثوالیل نشو برطرف می د و حمص مضر قرحه مثانه است مصلح آن خشخاش و مولد ریاح و نفخ و ثقیل خصوصاً تازه ، آن مصلح آن جوارش کمونی و زیره و شبت و گلقند و در محرورین سکنجبین
ساده و خشخاش و بدل آن در قوت باه لوبیا و در سایر افعال ترمس و آشامیدن آب بعد از تناول نخود بغایت مضر است

1 - نخود
2 - نام غذا عربی با ارده و نخود

بپرس