جمهوری فدرال امریکای مرکزی

دانشنامه عمومی

جمهوری فدرال آمریکای مرکزی. جمهوری فدرال آمریکای مرکزی ( به اسپانیایی República Federal de Centroamérica ) ، همچنین در اولین سال تأسیس با نام ایالات متحده آمریکای مرکزی، یک کشور مستقل در آمریکای مرکزی بود، که شامل سرزمین های سابق از فرمانداری کل گواتمالا اسپانیای نو می شد. این کشور از سپتامبر ۱۸۲۱ تا ۱۸۴۱ وجود داشته است، و یک کشور دموکراتیک و جمهوری بود. همچنین گاهی اوقات به اشتباه به زبان انگلیسی به عنوان ایالات متحده آمریکا مرکزی نامیده می شود.
پس از فروپاشی قدرت استعمار اسپانیا، فرمانداری کل پیشین در گواتمالای امروزی به عنوان بخشی از امپراتوری اول مکزیک دست نخورده باقی ماند. با استقلال این بخش، جمهوری فدرال آمریکای مرکزی یک واحد سیاسی مستقل شناخته شد که حکومتی دموکراتیک داشت و پایتخت آن گواتمالاسیتی بود.
این اتحادیه شامل ۶ کشور امروزی گواتمالا ( که شامل کشور سابق لس آلتوس هم بود ) ، السالوادور، هندوراس، نیکاراگوئه، کاستاریکا، و سوکونوسکو ( بخشی از ایالات امروزی چیاپاس در مکزیک ) می شد. جمهوری فدرال آمریکای مرکزی از ۱۸۲۳ تا ۱۸۳۸ دوام یافت ولی پس از آن به خاطر بروز جنگ داخلی از هم پاشید و پس از مدتی کشورهای کوچک تر امروزی هر کدام اعلام استقلال کردند.
بر سر بلیز نیز بین امپراتوری اسپانیا و امپراتوری بریتانیا مناقشه بود ولی این کشور نیز بعدها در سال ۱۹۸۱ به استقلال رسید.
• ۱۸۲۳ – ۱۸۲۵: خوزه سیسیلو فالیه
• ۱۸۲۵ – ۱۸۲۹: مانوئل خوزه آرسی
• ۱۸۲۹ – ۱۸۳۰: خوزه فرانسیسکو باراندیا
• ۱۸۳۰ – ۱۸۳۹: فرانسیسکو مورازان
عکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزیعکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزیعکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزیعکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزیعکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزیعکس جمهوری فدرال آمریکای مرکزی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس