جغرافیای جیبوتی

جیبوتی کشوری در شاخ آفریقا است. از شمال با اریتره، از غرب و جنوب با اتیوپی و از جنوب شرقی با سومالی همسایه است. در شرق، خط ساحلی آن در دریای سرخ و خلیج عدن قرار دارد. بارش باران در جیبوتی کم است و بیشتر مناطق دارای محیطی نیمه خشک و خشک اند.
دریاچه عسل در جیبوتی یک دریاچه شور است که ۱۵۵ متر پایین تر از سطح دریا قرار دارد. این دریاچه با این حساب پست ترین نقطه در قاره آفریقا و سومین نقطهٔ پست زمین بعد از دریاچه طبریه و دریای مرده است.
جیبوتی پنجمین جمعیت کوچک در آفریقا است. سکونتگاه های مهم جیبوتی شامل پایتخت آن، شهر جیبوتی، شهرهای بندری تاجوره و اوبوک و شهرهای علی صبیح و دخیل در جنوب است.
این کشور از نظر مساحت چهل و ششمین کشور در آفریقا و ۱۴۷اُمین کشور بزرگ جهان است که در کل ۲۳۲۰۰ کیلومتر مربع را پوشش می دهد که ۲۳۱۸۰ کیلومتر مربع آن خشکی و ۲۰ کیلومتر مربع آن آب است. [ ۱] بیشتر کشور کوهستانی و دارای کوه های آتشفشانی است. بزرگ ترین دریاچه این کشور دریاچه ابه است. بلندترین نقطه کشور کوه موسی علی نام دارد.
جیبوتی ۱۲۵ کیلومتر مرز مشترک با اریتره، ۳۹۰ کیلومتر با اتیوپی و ۶۰ کیلومتر با سومالی دارد. مجموع مرزهای مشترک جیبوتی ۵۷۵ کیلومتر اشت.
این کشور دارای موقعیتی راهبردی در شاخ آفریقا و باب المندب، در امتداد مسیر دریای سرخ و کانال سوئز است. خط ساحلی جیبوتی به عنوان یک دروازه تجاری بین شبه جزیره عربستان و مناطق داخلی شاخ آفریقا عمل می کند. این کشور همچنین پایانه رفت وآمد ریلی به اتیوپی است.
جیبوتی تنوع فصلی زیادی ندارد. هوا در طول سال گرم است و در زمستان بارش هایی رخ می دهد. حداکثر دمای میانگین روزانه بین ۳۲ تا ۴۱ درجه سانتی گراد است، به جز در مناطق مرتفع. به عنوان مثال، در شهر جیبوتی، اوج گرمای بعدازظهر در آوریل معمولاً از ۲۸ تا ۳۴ درجه سانتی گراد است.
از نظر کشوری، میانگین حداقل دمای روزانه معمولاً از حدود ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد متفاوت است. بیشترین تغییرات آب و هوایی در شرق جیبوتی رخ می دهد، جایی که درجه حرارت در ماه ژوئیه در دشت های ساحلی از ۴۱ درجه سانتی گراد عبور می کند و در ماه دسامبر در ارتفاعات به زیر صفر می رسد.