لغت نامه دهخدا
- شخص ثالث ؛ در مرافعات آنکه نه مدعی و نه مدعی علیه است و دعوی مابه الادّعا کند. ( اصطلاح عدلیه ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- سوم . ۲- شخص سوم ( بجزگوینده وشنونده ) . ۲- آنکه نه مدعی ونه مدعی علیه است و دعوی ما به الادعا کند.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
* ثالث ثلاثه: [قدیمی]
۱. سوم از سه.
۲. [مجاز] در مسیحیت، هریک از اقنوم های سه گانه، شامل پدر، پسر، و روح القُدُس.
دانشنامه اسلامی
مترادف ها
ثالث
سیم، سومین، ثالث، سوم، سومی، ثلث
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
ثالث. [ ل ِ ] ( ع ص ، اِ ) نعت فاعلی از ثلث. || سوم. || سه کننده. || شخص خارجی : و هر راز که ثالثی در آن محرم نشود هر آینه از اشاعت مصون ماند. ( کلیله و دمنه ) .
- شخص ثالث ؛ در مرافعات آنکه نه مدعی و نه مدعی علیه است و دعوی مابه الادّعا کند. ( اصطلاح عدلیه ) .
منبع. لغت نامه دهخدا
- شخص ثالث ؛ در مرافعات آنکه نه مدعی و نه مدعی علیه است و دعوی مابه الادّعا کند. ( اصطلاح عدلیه ) .
منبع. لغت نامه دهخدا
شخصی دیگر غیر از طرفین قرارداد.
سوم