تسبیحات فاطمه زهرا

تسبیحات فاطمه زهرا ذکری است که مسلمانان معمولاً پس از هریک از نمازهای یومیه می گویند و برای شمارش آن از تسبیح استفاده می شود. باور بر این است که این ذکرها توسط محمد به دخترش فاطمه یاد داده شدند.نبو
تسبیح فاطمه به این صورت است:
به نقل از دانشنامه اسلام، که از منابع معتبر در زمینه اسلام (اعلام، اماکن، کتب و مفاهیم) است، در سال های اول ازدواج با فاطمه، علی پول کمی کسب می کرد. او از چاه آب می کشید و مزارع دیگران را آبیاری می کرد. فاطمه نیز خود خدمتکاری نداشت و خود غلات را با دست آسیاب می کرد و بر اثر کار دستانش تاول زده بود. روزی علی خبر دار می شود که محمد چند برده دریافت کرده است. علی فاطمه را می فرستد تا یکی از این برده ها را از پدرش دریافت نماید. فاطمه پیش پدرش می رود اما در خود این را نمی بیند که چنین درخواستی نماید. سرانجام علی خود به همراه فاطمه راهی منزل محمد می شود، اما در خواست او از طرف محمد رد می شود. محمد به آن ها گفت که «او نمی تواند اجازه دهد که اصحاب صفه از گرسنگی رنج بکشند» و «من باید برده ها را بفروشم و پول آنها را صرف کمک به آنها کنم». محمد در عوض تسبیحی که به تسبیح فاطمه زهرا معروف است را به زوج جوان می آموزد. گویند علی هیچگاه پیش از خواب، گفتن این تسبیح را ترک نمی کرد.
در منابع شیعی نسبت به تسبیحات فاطمه توجه فراوانی شده است و اهمیت آن بسیار زیاد قلمداد می شود.