چین باستان تمدنی بسیار قدیمی است. پیشینه این تمدن به بیش از حدود ۵ هزار سال و بیشتر پیش می رسد. تمدن چین یکی از قدیمی ترین تمدن های موجود و ادامه دار تاریخ بشریت است.
نخستین تمدن های چین در حاشیهٔ رودهای یانگ تسه و رود زرد شکل گرفت. یافته های مربوط به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد، نشان می دهد که انسان هایی در دره یانگ تسه ساکن شده و به کشاورزی پرداخته اند. آن ها آبادی هایی را پدیدآوردند و برنج کاری را توسعه دادند، اما در دره رود زرد «خوانگ خه» ارزن کاشته می شد، زیرا هوای شمال چین برای کشت برنج بسیار سرد بود. در این منطقه فرهنگی سر برآورد که آن را به افتخار روستایی از استان خی نن، فرهنگ یانگ شائو نامیده اند - زیرا در سال ۱۹۲۱ میلادی، بقایای سکونت انسان ها در این منطقه به دست آمد. دوران اوج و شکوفایی این فرهنگ بین سالهای ۵۰۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد بود.
در اواسط قرن بیستم، باستان شناسان روستای ۶۰۰۰ ساله بانپو را از زیر خاک بیرون آوردند. در این منطقه، پایه های تعداد زیادی ساختمان، محل های روشن کردن آتش، انبارهای مواد غذایی، ظروف سفالی و چندین گور حاوی اسکلت شناسایی شد. وجود ساختمان عمومی مدوری که خانه های مسکونی در اطراف آن قرار داشتند نیز حاکی از آن بود که زندگی گروهی - اجتماعی سازمان یافته ای در این منطقه وجود داشته است. طغیان های عظیم دو رود یانگ تسه و خوانگ خه، تمدن های باستانی چین را از بین برد.
در حدود میانه قرن بیست و سوم پیش از میلاد، نبیره امپراتور زرد به نام یائو در شانزده سالگی به سلطنت نشست. یائو نیز، مانند نیای پر آوازه اش، به سبب فرمانروایی توأم با خردمندی و مهربانی از عشق و احترام مردم برخوردار شد. اما بعدها، در دوران سلطنت یائو، سیل و طوفان آن سرزمین را ویران کردو سبب آشفتگی شد و خطر فروپاشی امپراتوری را پیش آورد. یائو گزارش های مثبتی در مورد مردی به نام شوین شنیده بود و او را راضی کرد که دستیارش باشد. سپس قرار شد به طور هم زمان دو امپراتور وجود داشته باشد. اما در واقع یائو امپراتور اصلی بود.
همین که شوین به پادشاهی منصوب شد، به سرعت مشکلات مربوط به مهار سیل را حل کرد و به نقاطی که بیش از همه آسیب دیده بود، سفر کرد تا از نزدیک نتایج کار را ببیند. او به این نتیجه رسید که روش هایی که سرمهندس یائو، گون، به کار می بست نامناسب است. وقتی گون حاضر نشد روش های تازه ای را بیازماید، شوین او را برکنار کرد و یو، پسر گون، را به عنوان مهندس جدید برگزید. یو با چنان اراده و عزم این کار را پی گرفت که تنها چند سال بعد، سیلاب تحت کنترل درآمد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین تمدن های چین در حاشیهٔ رودهای یانگ تسه و رود زرد شکل گرفت. یافته های مربوط به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد، نشان می دهد که انسان هایی در دره یانگ تسه ساکن شده و به کشاورزی پرداخته اند. آن ها آبادی هایی را پدیدآوردند و برنج کاری را توسعه دادند، اما در دره رود زرد «خوانگ خه» ارزن کاشته می شد، زیرا هوای شمال چین برای کشت برنج بسیار سرد بود. در این منطقه فرهنگی سر برآورد که آن را به افتخار روستایی از استان خی نن، فرهنگ یانگ شائو نامیده اند - زیرا در سال ۱۹۲۱ میلادی، بقایای سکونت انسان ها در این منطقه به دست آمد. دوران اوج و شکوفایی این فرهنگ بین سالهای ۵۰۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد بود.
در اواسط قرن بیستم، باستان شناسان روستای ۶۰۰۰ ساله بانپو را از زیر خاک بیرون آوردند. در این منطقه، پایه های تعداد زیادی ساختمان، محل های روشن کردن آتش، انبارهای مواد غذایی، ظروف سفالی و چندین گور حاوی اسکلت شناسایی شد. وجود ساختمان عمومی مدوری که خانه های مسکونی در اطراف آن قرار داشتند نیز حاکی از آن بود که زندگی گروهی - اجتماعی سازمان یافته ای در این منطقه وجود داشته است. طغیان های عظیم دو رود یانگ تسه و خوانگ خه، تمدن های باستانی چین را از بین برد.
در حدود میانه قرن بیست و سوم پیش از میلاد، نبیره امپراتور زرد به نام یائو در شانزده سالگی به سلطنت نشست. یائو نیز، مانند نیای پر آوازه اش، به سبب فرمانروایی توأم با خردمندی و مهربانی از عشق و احترام مردم برخوردار شد. اما بعدها، در دوران سلطنت یائو، سیل و طوفان آن سرزمین را ویران کردو سبب آشفتگی شد و خطر فروپاشی امپراتوری را پیش آورد. یائو گزارش های مثبتی در مورد مردی به نام شوین شنیده بود و او را راضی کرد که دستیارش باشد. سپس قرار شد به طور هم زمان دو امپراتور وجود داشته باشد. اما در واقع یائو امپراتور اصلی بود.
همین که شوین به پادشاهی منصوب شد، به سرعت مشکلات مربوط به مهار سیل را حل کرد و به نقاطی که بیش از همه آسیب دیده بود، سفر کرد تا از نزدیک نتایج کار را ببیند. او به این نتیجه رسید که روش هایی که سرمهندس یائو، گون، به کار می بست نامناسب است. وقتی گون حاضر نشد روش های تازه ای را بیازماید، شوین او را برکنار کرد و یو، پسر گون، را به عنوان مهندس جدید برگزید. یو با چنان اراده و عزم این کار را پی گرفت که تنها چند سال بعد، سیلاب تحت کنترل درآمد.
wiki: تاریخ چین