بنی یاس

دانشنامه آزاد فارسی

بَنی یاس
طایفۀ عرب سواحل جنوبی خلیج فارس، از طوایف بزرگ سواحل متصالح، دومین گروه قبیله ای امارات متحدۀ عربی و بزرگ ترین گروه قبیله ای ابوظبی، مرکب از بیست تیرۀ بزرگ و کوچک. این مردم تا قرن ۱۲ق عمدتاً در ناحیۀ ظفره و اقصای جنوبی سواحل متصالح، از جمله واحۀ لیوا، پراکنده بودند. عده ای از این مردم در اواخر قرن ۱۲ق به ابوظبی مهاجرت کردند و حکومت آن ناحیه به خاندانی از آل بوفلاح رسید. در ۱۲۴۹ق شیخ مکتوم از آل بوفلاسه با گروهی دیگر از طایفۀ بنی یاس به دبی مهاجرت کرد و حکومت آن ناحیه را به دست گرفت. شیوخ بنی یاس مانع از انتشار وهابیت در سواحل متصالح شدند و مناسبات دوستانه ای با انگلیسی ها داشتند. در ۱۲۷۴ق گروهی از مردم بنی یاس به جزایر تنب و هنگام مهاجرت کردند و با مداخلۀ شیخ عبدالرحمان بنی معین، حاکم قشم، حکومت نیمی از جزیرۀ هنگام را به دست گرفتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس