بادوام

( صفت ) ۱ - آنچه که دوام یابد آنچه پاینده باشد . ۲ - با استحکام محکم استوار محکم استوار مقابل بی دوام : این کفش بادوام است .

(دَ) [ فا - ع . ] (ص مر.) محکم ، استوار.

۱. پایدار، استوار، محکم.
۲. ویژگی آنچه زود فرسوده و نابود نشود.

پایا ، بادوام ، ثابت ، دیرپای ، خالد ، ماندنی ، پاینده

سفت ، سخت ، محکم ، شق ، دشوار ، بادوام ، خشن ، زمخت ، شدید ، سر سخت ، با اسطقس ، پی مانند

بادوام ، همیشه سبز ، بی خزان

جسور ، دلیر ، متهور ، بادوام ، سر سخت ، شکیبا ، بردبار ، پرطاقت ، دلیر نما

تحمل پذیر ، بادوام

پایدار ، بادوام ، ماندگار ، همیشگی ، ابدی

خوب ، محکم ، بادوام ، تمام عیار

خوب ، محکم ، بادوام ، تمام عیار

جري , ديمومة , شجرة دائمة الخضرة , قابل للتحمل , قاسي