ایونیان

ایونیان در دانشنامه ویکی پدیا

ایونیان

ایونیان، (به یونانی: Ἴωνες) یکی از سه گروهی بودند که یونانیان باستان باور داشتند یونانیان خالص به آن سه دسته تقسیم شدند.
فرهنگ فارسی دهخدا
فرهنگ فارسی معین
ایونیان به هوش و جسارت مشهور بودند و خود در سواحل لازستان و دریای سیاه مهاجرنشین هایی تأسیس کردند. ایونیه کشوری قدیم در ساحل غربی آسیای صغیر در ساحل دریا، مابین خلیج های کنونی ازمیر و مندلیا مجاور «سارد» بوده است. یونانیان مهاجر ساکن این محل بودند. شهرهای اصلی آن ملیطه، سامس، افسس، کلوفون و کیو است. ایونیان مستعمرات بسیاری در دریای اژه و دریای سیاه به وجود آوردند. ایونیه در سدهٔ ششم پس از میلاد بزرگترین مرکز انتشار تمدن یونانیان گردید. نام «یونان» که ایرانیان به کشور یونان (هِلاس) دادند از نام همین سرزمین برگرفته شده است.

شورش ایونیان

شورش ایونیان و شورش های مرتبط در آئولیس، دوریس، قبرس، و کاریا، یک شورش نظامی علیه سلطهٔ ایرانی ها در آسیای کوچک بود، که از ۴۹۹ تا ۴۹۳ پیش از میلاد دیرپایید. دلیل اصلی این ناآرامی ها، نارضایتی شهرهای یونانی در آسیای کوچک از حاکمان ستمگری بود که ایرانیان برگمارده بودند، به خصوص دو ستمگر میلتوسی، هیستیائوس و آریستاگوراس. شهرهای ایونیا در سال ۵۴۰ پیش از میلاد توسط ایرانی ها فتح شدند، و سپس حاکمانی بومی که توسط ساتراپهای ایرانی در سارد تعیین می شدند، بر آن ها حکم می راندند. در ۴۹۹ پیش از میلاد حاکم میلتوس، آریستاگوراس، حملهٔ مشترکی را با ساتراپ ایرانی، آرتافرنس، برای فتح جزیرهٔ ناکسوس انجام داد تا موقعیت خود را مستحکم کند. مأموریت به سختی شکست خورد و آریستاگوراس که موقعیت خود را متزلزل می دید، شهرهای ایونیا را علیه داریوش بزرگ، شاهنشاه ایران، شوراند.
ناردو، دان (۱۳۷۹). امپراتوری ایران. ترجمهٔ مرتضی ثاقب فر. تهران: ققنوس.
بنا بر دانشنامه ایرانیکا در سال ۴۹۴ پیش از میلاد ایونیان در آسیای صغیر علیه حکومت هخامنشی شورش می کنند و شهر سارد را به آتش می کشند.
در دورهٔ تاریک، یعنی پس از سقوط تمدن میسنی، تعداد چشمگیری از یونانیان به ...

ایونیتی مین را بخوانید.

چنانچه، معنی واژه بالا (برگرفته از دانشنامه ویکی پدیا)، نادرست یا مخالف قوانین جمهوری اسلامی ایران است، خواهشمند است گزارش دهید تا بررسی و حذف گردد => [گزارش]