انتخابات یک
فرایند تصمیم گیری رسمی است که طی آن مردم یا بخشی از مردم برای
ادارهٔ امور عمومی خود شخص یا اشخاصی را برای مقامی رسمی به مدت معلوم با ریختن رأی به صندوق های انتخاباتی برمی گزینند. از سدهٔ ۱۷ میلادی به این سو، برگزاری انتخابات سازوکار معمول برای تحقق
دموکراسی نیابتی بوده است. از انتخابات ممکن است برای اختصاص کرسی های موجود در
قوهٔ مقننه استفاده شود. همچنین برخی کشورها سمت های موجود در
قوای اجرایی و
قضایی و
دولت های محلی را نیز با انتخابات به نامزدهای برگزیده اختصاص می دهند. از فرایند انتخابات در بسیاری از سازمان های خصوصی و تجاری، از
باشگاه ها گرفته تا انجمن های داوطلبانه و
ابرشرکت ها استفاده می شود.
تسلیم
کابینه در برابر فشار افکار عمومی بین المللی یا مردمی و صدور فرمان انتخابات زود هنگام توسط
نخست وزیر یا پذیرش فرمان انتخابات زودهنگام که توسط پارلمان یا
رئیس جمهور صادر شده است.
انحلال کابینه به فرمان رئیس جمهور و صدور فرمان انتخابات زودهنگام
کاربرد انتخابات به عنوان ابزاری برای گزینش نمایندگان در
دموکراسی های نیابتی امروزی با شیوه ای که در
کهن الگوهای دموکراتیک مثل
آتن باستان رواج داشت متفاوت است. در عهد باستان انتخابات ها بیشتر نهادهایی
الیگارشی یا گروه سالارانه بودند و بسیاری از سمَت های سیاسی توسط قرعه اختصاص می یافتند.
گاهی همه پرسی را با انتخابات اشتباه می گیرند در حالی که انتخابات به منظور گزینش یک یا چند نفر است. هر چند همه پرسی در لغت معنای انتخابات را هم دربردارد اما در عالم سیاست تنها به جریانی گفته می شود که طی آن حکومت ها پرسش ها یا اصلاحیه های قانونی را در اختیار مردم قرار می دهند، تا مردم یک یا چند مورد را انتخاب کنند.
واژهٔ انتخابات جمع واژهٔ عربی انتخاب از ریشهٔ «نخب» به معنی گزینش یا به گزینی است. برخی از سره نویسان فارسی واژه های گزیدمان یا گزینمان را به جای آن بکار می برند.