ام کلثوم بنت عبدالله بن جعفر

أم کلثوم از کسانی است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می باشد.
ام کلثوم، فرزند عبداللَّه بن جعفربن ابی طالب (علیه السلام) و حضرت زینب (سلام الله علیها) است. برخی به وی لقب «صغری» داده اند.
ازدواج أم کلثوم
معاویة ، او را برای یزید خواستگاری، ولی دایی بزرگوارش، امام حسین (علیه السلام) با این وصلت مخالفت کرد و ایشان را به عقد ازدواج پسر عمویش، قاسم بن محمدبن جعفربن ابی طالب (علیه السلام) در آورد. خداوند متعال نیز فرزندی به نام «فاطمه» به آنان عنایت کرد. گروهی از رجال نویسان، حجّاج بن یوسف ، ابان بن عثمان بن عفان و خالد بن یزید بن معاویه را نیز از همسران ام کلثوم، پس از قاسم دانسته اند.
حضور در کربلا
ام کلثوم، همراه همسر خود، قاسم، به دشت خونین نینوا آمد و پس از شهادت وی، از کربلا به کوفه و شام به اسیری برده شد. مورّخان درباره ی اقدامات وی در دوران اسارت ، گزارشی نقل نکرده اند.