امیل بریه

امیل بریه (به فرانسوی: Émile Bréhier)‏ (۱۲ آوریل ۱۸۷۶ در بار-لو-دوک- ۳ فوریه ۱۹۵۲ در پاریس) فیلسوف فرانسوی و یکی از تاریخ دانان برجسته فلسفه غرب است. او همواره در تلاش بود تا یکی ازجامع ترین و مستندترین مجموعه های "تاریخ فلسفه" غرب را جمع آوری کند و با استناد به پیشینهٔ اندیشهٔ کهن غرب، تحقیقات خود را بر فلسفهٔ یونانی (به ویژه فلسفه رواقی و نوافلاطونی) متمرکز سازد تا بدین وسیله موضوعات تاریخ مدار و سنت فلسفهٔ غرب را بر خاستگاهی تاریخی- انتقادی تبیین کند.
«تاریخ فلسفه قرن هجدهم» منتشر شد
مهم ترین اثر او، «تاریخ فلسفه» (بریه) (۱۹۲۱) است که در هفت جلد نگاشته شده است. این اثر در دو بخش مجزا تألیف شده که بخش اول آن در سه مجلد دورهٔ یونانی، دورهٔ انتشار فرهنگ یونانی و دورهٔ رومی، قرون وسطی و دورهٔ تجدد چاپ شده است. بخش دوم آن با تمرکز بر تاریخ فلسفهٔ جدید، مشتمل بر چهار مجلد تاریخ فلسفه قرن هفدهم، قرن هجدهم، قرن نوزدهم (نظام های فکری ۱۸۰۰ تا ۱۸۵۰) و قرن نوزدهم (دورهٔ نظام های پس از ۱۸۵۰) و قرن بیستم است.
بخش های هفت گانهٔ مذکور با دو ضمیمهٔ «فلسفه شرق» و «فلسفه بیزانس» که دوستان بریه تألیف کردند، تکمیل شد و بدین ترتیب یکی از مهم ترین آثار تاریخ فلسفهٔ عمومی به زبان فرانسوی منتشر شد. برگردان فارسی چهار جلد نخست از مجموعهٔ مزبور را علی مراد داوودی، یحیی مهدوی و اسماعیل سعادت انجام داده اند. ترجمهٔ جلد پنجم (قرن هجدهم) که اسماعیل سعادت آن را ترجمه کرده با موضوعات طرح شده در جلد ششم تاریخ فلسفه کاپلستون ارتباط نزدیکی دارد با این تفاوت که کاپلستون تمرکز خود را بیشتر بر کانت متمرکز کرده بود و بریه در پی تبیین شرح مبسوط تری از فلسفه قرن هجدهم بود.