امامزاده ابراهیم خلیل صوفیان

امامزاده ابراهیم خلیل صوفیان مزار باله خلیل عارف نامی قرن پنجم هجری یکی از چهارعارف ناظر بازسازی شهر تبریز و پایه گذار مسجد جامع تبریز بعد از زلزله سال ۴۳۵ هجری است وی از متقدمان مشایخ آذربایجان می باشد مزار این عارف نامی به عنوان «امامزاده ابراهیم خلیل» در ورودیه قبرستان تاریخی شهر صوفیان واقع شده است.
به نوشته صمد موحد در نخستین صوفیان ، باله خلیل از متقدمان مشایخ بزرگ آذربایجان است. در اهمیت این عارف همین بس که پس از زلزله سال 433 یا 434 تبریز، به جهت شهرت و نفوذ و حرمتی که در میان مردم داشت، از طرف امیر وهسودان، حاکم تبریز، به عنوان یکی از ناظران در امر بازسازی شهر و بنای مسجد جامع دعوت می شود. اما درباره واژه "باله" که به منظور بزرگداشت و احترام همراه نام این عارف به کار رفته است، به نظر می رسد که در آن دوره و به زبان آذری این لفظ مترادف با "اخی" بوده است چنانکه کربلایی می نویسد : "باله به زبان رازی (آذری )بزرگ و جوانمرد و صاحب ایثار را گویند"، بنابراین باله خلیل به زبان آذری یعنی اخی خلیل، همانند استادش اخی فرج، که هر دو واژه حاکی از مشرب فتوت و اخوت آنها است .
شیخ شهاب الدین عمر سهروردی در رساله فتوت نامه از عارفی به نام باله خلیل مرندی نام می برد که باید همین باله خلیل صوفیانی مورد بحث ما باشد؛ زیرا از یک سو چون صوفیان و مرند به یکدیگر بسیار نزدیک اند و مرند مهمتر و مشهورتر از صوفیان است احتمال می رود که باله خلیل در زمان خود علاوه بر صوفیانی به مرندی هم شهرت داشته است؛ و یا اینکه چون امکان دارد زادگاهش مرند بوده و بعدها در صوفیان اقامت گزیده باشد به هر دو ناحیه منسوب شده است. از سوی دیگر باله خلیل مرندی نیز مانند همنام صوفیانی خود اهل فتوت بود و در این مشرب پرورده اخی فرج زنجانی است .
به هر حال عبارت سهروردی چنین است : "قال الشیخ باله خلیل المرندی : الفتوة غصن من اغصان النبوة و الطریقة کل النبوة. شیخ المشایخ سلطان المحققین باله خلیل، رحمة الله علیه، چنین فرموده است که فتوت شاخی (شعبه ای) از نبوت است و طریقت همگی نبوت است.