الثرى

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ثری (۱ بار)

«ثَری» از مادّه «ثَرْی» در اصل به معنای «خاک مرطوب» است و از آنجا که تنها قشر روی زمین بر اثر تابش آفتاب و وزش باد، می خشکد ولی طبقه زیرین غالباً مرطوب است به این طبقه، «ثری» گفته می شود و به این ترتیب، «مَا تَحْتَ الثَّری» به معنای اعماق زمین و جوف آن است که همه آنها مملوک مالک الملوک و خالق عالم هستی است.
خاک. ارباب لغت آن را خاک‏تر معنی کرده‏اند در مجمع و اقرب الموارد، خاک مرطوب گفته‏اند و غیر آن معنی نیز آمده است ولی از نهج البلاغه روشن می‏شودکه معنی آن مطلق خاک است برای خداست آنچه در اسمان و زمین و آنچه در میان آن دو و آمچه در نزدیک خاک است. در نهج البلاغه آمده «وَ یَطُولُ فِی الثَّری حُلُولُها» خطبه 223 «وَدُفْنِتَ تَحْتَ الثَّری» نامه 41 «وَاَکَلَتْهُمُ الْجَنادِلُ وَالثَّری» خطبه 224. پیداست که مراد از آنها مطلق خاک است. «ثری فقط یک دفعه در قرآن آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس