اقتصاد بخش عمومی

اقتصاد بخش عمومی زیر شاخه ای از علم اقتصاد است که به بررسی سیاست دولت از طریق تمرکز بر شیوه های اقتصادی مؤثر و عادلانه می پردازد.
از زمان آدام اسمیت، نظریه اقتصادی بر نقش بازارهای خصوصی در عرضه کارای کالاها تأکید کرده است. با این حال، اقتصاددانان درصدد شناخت محدودیت های مهمی هستند که در شایستگی بخش خصوصی برای ایجاد پیامدهای کارا و رسیدگی به نیازهای مشخص اساسی اجتماعی، وجود دارد. تلاش برای اصلاح شکست های بازار به افزایش نقش دولت در اقتصاد بازار انجامیده است.
اقتصاد بخش عمومی مطالعهٔ خط مشی اقتصاد، از طریق تأکید گسترده و توجه ویژه بر موضوعاتی همانند وضع مالیات و نحوهٔ درآمدها و هزینه های دولت است. این شاخه از علم اقتصاد درصدد پاسخ گویی به موضوعاتی نظیر دلایل شکست بازار ناشی از پیامدهای خارجی و تعیین سیاست های مطلوب امنیت اجتماعی و اقتصادی است. به بیان دیگر اقتصاد عمومی از طریق تهیه چارچوبی به تصمیم گیری در خصوص نحوهٔ مشارکت دولت در بازاریابی اقتصادی و تعیین محدودهٔ حد و مرز این نقش می پردازد. اقتصاد بخش عمومی مؤلف نظریهٔ رفاه اقتصادی است و اساساً در پی ابزاری است تا بتواند رفاه اجتماعی و اقتصادی را ارتقا دهد.
در مطالعه بخش عمومی، اقتصاددانان اثباتی به گستره اقدامات دولت و نتایج سیاست های مختلف آن توجه دارند. اقتصاددانان دستوری می کوشند سیاست های جایگزین را که امکان اتخاذ دارند، ارزیابی کنند.