استیون هاوکینگ

استیون هاوکینگ در دانشنامه ویکی پدیا

استیون هاوکینگ

The Large Scale Structure of Spacetime with George Ellis
The Large, the Small, and the Human Mind, (with Abner Shimony, Nancy Cartwright, and Roger Penrose), Cambridge University Press, 1997, ISBN 0-521-78572-3
The Grand Design | طرح بزرگ
My Brif History | تاریخچه مختصر زندگی من
A Briefer History of Time | تاریخچه مختصر زمان
Black Holes and Baby Universes and Other Essays
The Universe in a Nutshell | جهان در پوست گردو
On The Shoulders of Giants. The Great Works of Physics and Astronomy
George's secret key to the universe | دریچه ای به سوی کیهان
George's cosmic treasure hunt | گنجینه کیهانی
George and the Big Bang' | مه بانگ
اِستیوِن ویلیام هاوکینگ (انگلیسی: Stephen William Hawking; ‎i‎/stiːvən hɔːkɪŋ/‎؛ زادهٔ ۸ ژانویهٔ ۱۹۴۲ - درگذشته ۱۴ مارس ۲۰۱۸) فیزیکدان نظری، کیهان شناس و نویسندهٔ بریتانیایی و مدیر تحقیقات مرکز کیهان شناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود. که بیش از چهل سال، سابقه فعالیت علمی داشت. کتاب ها و همایش هایش او را به یک چهرهٔ محبوب، تبدیل کرده بود. او عضو جامعهٔ سلطنتی هنر و نیز، عضو ثابت جامعهٔ اسقفان دانشمند بود و در سال ۲۰۰۹ آزادی رئیس جمهوری">مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا را گرفت.
۸ ژانویهٔ ۱۹۴۲
همکار انجمن سلطنتیجایزه دنی هینمن در فیزیک ریاضی

استیون هرش را بخوانید.

چنانچه، معنی واژه بالا (برگرفته از دانشنامه ویکی پدیا)، نادرست یا مخالف قوانین جمهوری اسلامی ایران است، خواهشمند است گزارش دهید تا بررسی و حذف گردد => [گزارش]

نقل قول های استیون هاوکینگ

استیون ویلیام هاوکینگ (به انگلیسی: Stephen William Hawking) (زادهٔ: ۸ ژانویه ۱۹۴۲-درگذشتهٔ ۱۴ مارس ۲۰۱۸) فیزیکدان نظری، کیهان شناس و نویسندهٔ بریتانیایی و مدیر تحقیقات مرکز کیهان شناسی نظری در دانشگاه کمبریج است که کارهای علمی اش سابقه ای بیش از چهل سال دارد.
• هر نظریهٔ فیزیکی همواره موقتی است به این معنا که صرفاً یک فرضیه می باشد: ما هرگز قادر به اثبات آن نیستیم. اگر بارها و بارها نتایج تجربه با پیش بینی های نظریه سازگار باشد نمی توان اطمینان داشت که نتایج تجربهٔ بعدی در تناقض با نظریه نخواهد بود. از سوی دیگر می توان نظریه ای را با یافتن حتی یک گزارش و آزمایش که با پیش بینی های نظریه ناسازگار باشد، ابطال نمود. فصل یکم، ص ۲۶
• نیوتون از فقدان وضعیت مطلق یا آن طور که معروف بود مکان مطلق پریشان خاطر بود زیراکه با باور او به خداوند مطلق جور درنمی آمد. در واقع به رغم آنکه قوانین او متضمن عدم وجود مکان مطلق بودند او از پذیرش آن سرباز زد. این پنداشت غیرمنطقی نیوتون از سوی بسیار کسان و برجسته تر از همه از سوی اسقف برکلی مورد انتقاد قرار گرفت. فصل دوم، ص ۳۵
• مادامی که جهان آغازی داشته باشد می توان برای آن آفریدگاری فرض کرد. اما اگر جهان واقعاً یکسره خودگنجا و بدون کرانه و لبه ای باشد آنگاه نه آغازی خواهد داشت و نه پایانی: جهان صرفاً هست. آنگاه جایگاه آفریدگار چه خواهد بود؟ فصل هشتم، ص ۱۷۹
• مشاهدات ما از این جهان نشان می دهد که هیچ کرهٔ طلایی با قطر بیش از یک مایل وجود ندارد و می توان تا حدی مطمئن بود که در آینده نیز نخواهد داشت. با این حال دلیلی وجود ندارد بپذیریم که هرگز نمی تواند باشد و بنابراین نمی توان این جمله را به صورت قانون در نظر گرفت. از طرف دیگر جملهٔ «تمام کره های اورانیوم_۲۳۵ قطری کم تر از یک مایل دارند» را می توان یک قانون طبیعت دانست، زیرا بر طبق آنچه از فیزیک هسته ای می دانیم هرگاه کره ای از اورانیوم_۲۳۵ به قطری بزرگ تر از بیست سانتی متر برسد بر اثر یک انفجار هسته ای نابود خواهد شد؛ بنابراین می توان مطمئن بود که چنین کره ای وجود ندارد. فصل دوم، ص ۲۷
• اگرچه حادثهٔ یازدهم سپتامبر ناگوار بود؛ اما نه آنچنان که سلاح های هسته ای زندگی نژاد بشر را تهدید می کنند.
• گمان نمی کنم نژاد بشر در هزارهٔ پیشرو زنده بماند، ...