ارتیمیس

الف : دولوس ؛ دو لو است یعنی آن جزیره دو لایه ای یا دو روئی است، یکی آسمانی و کامل و دیگری زمینی و ناکامل مانند تمپل اورشلیم و کلیسای قبر مسیحیان و مسجد الاقصای مسلمانان ) از دیدگاه پیروان این سه دین ابراهیمی.
ب - دلوس ؛ دل اوست، یعنی آن جزیره ی دل است به معنای محل سکونت عاشقان و دلبران و دل ربایان عشوه گر و گیسو سیای آرتمیسی و لیلایی و شیرینی و دل داده گان آپولونی، هومری و مجنونی و پرویزی و فرهادی بوده.
نام های هفائسیوس و سایکلایوس که برای آرتمیس شکارچی بهمراه فوجی از حوریان با قصد شکار شیر و پلنگ و آهو در کوهستان ها و دشت ها و جنگل ها، تیر و کمال سیمی یا با جنس نقره ای تولید میکرده اند، شاید به زبان والدین به شکل مشترک زیر تلفظ و بیان میشده اند: هفت ( سامان کلی ) است و بس نهفته و پنهان در زیر سایه کلاه وی ( منظور کلاه یا تاج سر آفریدگار کائنات ) .
آر ت م س ی : حرف ی در اصل و ریشه در انتهای این نام قرار داشته و برای اینکه بهمراه حرف سین به شکل سی با عدد ۳۰ هم معنا پنداشته نشود، از آخر کلمه بر داشته و پشت سر میم قرار داده شده.
آر مخفف آرنده یا آورنده ( هم به مادر اشاره داشته و هم به نرس یا ماما یعنی کمک کننده به مادر بهنگام وضع حمل یا زایش نوزاد ) حرف ت مخفف تو و حرف م مخفف من و سی مخفت استی یا هستی.
آن آرتمیس کمانگیر بسان آرش که بهمراه حوریان در جنگل و دشت و بیابان همی گور های شیرانه و پلنگانه و آوهانه شکار میکردی همی/ دیدی با چشمان سر خود که سرانجام چگونه گور زمینی او را صید و تن لطیف ش را تغذیه و هضم و نوش جان کردی همی/ . . .
به قول حکیم عمر خیام:
اسطوره ساز، افسانه باف و حماسه سرای این قصه ی زیبا باید سر انجام کار را اندکی دور تر از برد تیر مژگان و کمان ابروان سران زمینی میدید که نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه به یقین دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول از این خاک بر آئیم و بر این خاک شویم و آنهم در بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین نشئگی طبیعی قبل از وقع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین.
زئوس گویا هفت دختر دیگر هم داشته بوده باشد بنام های هفتگانه در افسانه پلیاد که در اصل و ریشه به زبان فارسی و به شکل پله یاد تلفظ و بیان میشده و به هفت ستاره درخشان و قابل روئیت با چشمان سر در خوشه اوریون، پروین یا ثریا و منازل هفتگانه سفر و هفت سامان یا نظام کلی گیتیائی، کیهانی یا جهانی یعنی معنای پیام آسمانی هفت سین خود ما ایرانیان اشاره داشته و دارد. در هندوستان به هفت ریشی معروفند سه یا چهار تا زن و چهار یا سه تا مرد در یک چرخه دایره وار.
در صورتی که ده تا انسان آسمانی ( برای هر فرد انسانی ) می باشند مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی که در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقعطی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین بطور متوالی و سلسله وار و در طول هم و پشت سر همدیگر در ۱۰ عالم یا دنیا زیر سقف ۱۰ آسمان و روی ۱۰ کره زمین به ظهور و پیدایش و کثرت نمی رسند بلکه در ۷ عالم یا دنیا زیر سقف ۷ آسمان و روی ۷ کره زمین.
چرا؟
پاسخ حقیقی ( نه اوهامی ) این سوال را باید از خود شناسان و خدا شناسان حقیقی و الاهی دانان طبیعی در یافت نمود و نه از فقیهان، متکلمین، مفسرین آیات و روایات و احادیث انبیا و اولیا، الاهی دانان، حکیمان و عارفان دینی پیرو ادیان ابراهیمی و غیره و ذالک.
از آن ده انسان های آسمانی فقط یکی از آنها نیمزوج هترو یا غیر همجنس ملکوتی و جاودانه هرکدام از افراد انسانی در این دنیا با جسیت معکوس می باشد و هشت عضو دیگر دو به دو نیمزوجهای خاص و ویژه خویش که جملگی هترو یا غیر همجنس نیستند بلکه دو زوج هترو و دو زوج همو یا همجنس ( دو مرد و دو زن خودی ) .
در همین زمینه دو شهر سودُم و گمو را ( راه او گُم است ) بر خلاف بینش و باور رهبران و پیشوایان دینی پیرو سه دین ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام، به خشم و غضب یهوه و آبابا یا پدر آسمانی و الله به علت میل همجنس گرائی ساکنین آن دو شهر و ارتکاب آن در عمل، بر اثر بلای نازل شده از آسمان تخریب و ویران نگردیده اند بلکه طبیعی و زمینی.

در زبان سغدی، اَرتمس artems یعنی: و، که، ولی، اما. ( فرهنگ سغدی - فارسی بدرالزمان قریب ) ؛ که این نمی تواند نام دختر باشد.
در سنسکریت آرتیمت ārtimat به معنی دردمند، رنجور، ستمدیده است؛ و از دو بخش ساخته شده است: آرتی ( پیشامد بد، رخداد دردناک، گرفتاری، رنج، سختی، بدبختی ) و مت که پسوند صفت فاعلی است؛ که این هم نمی تواند نام کسی باشد؛
ولی از آن جایی که گفته شده آرتیمیس نام دختر در زمان هخامنشیان بوده، تنها واژه ای که از پارسی باستان بجا مانده، اردومنیش ardumaniŝ یا ارتومنیش artumaniŝ ( دارای منش راستی، راست، یکدل، صمیمی، روراست، با صداقت؛ و نیز نام رهبر یکی از شش خاندان بزرگ هخامنشی ) می باشد که یونانیان آن را آرتیمیس نوشته اند. ارتومنیش از دو بخش ساخته شده است: ارته arta که در اوستایی areta به معنی راستی، صداقت بوده؛ او که پسوند صفت ساز است که در پارسی امروز نیز مانده است؛ مانند اخمو، شکمو و. . . و منیش که همان منش امروزی است.

شدن نماد یک زن قوی و با اراده بودن. تصمیم گرفتم اسم دخترم بزارم آرتمیس ک وقتی پرسید چرا این اسم برام انتخاب کردی بگم چون دوست دارم الگو زندگیت باشه و تو هم همچون او زنی قوی و با اراده بشی