اراده به
شوق شدید به تحقق فعل اطلاق می شود. خواستن و
همّت و اراده، آن قدر مهم است که گفته شده، خواستن، توانستن است، یعنی این که اگر کسی علاقمند به انجام کاری باشد در مقابل سختی ها و مشقت های آن مقاومت می کند، پس گویا که از همین الان به مقصد و مقصودش رسیده است. یا در اشعار می خوانیم:- همّت بلند دار که مردان روزگار از همّت بلند به جائی رسیده اند- همّت اگر سلسله جنبان شود مور تواند که سلیمان شود
اراده، یکی از صفات نفس است که به ایجاد یا ترک فعلی تعلق می گیرد و دارای مقدماتی، از جمله مرحله
تصور است؛ یعنی
انسان ابتدا چیزی را تصور نموده و سپس بررسی می کند که آیا فایده و مصلحتی دارد یا نه، بعد از
تصدیق فایده آن، به آن تمایل پیدا می کند و به دنبال آن، هیجانی در نفس او پیدا شده و در پایان، حالت نفسانیه ای به نام « اراده » برای وی پدید می آید که از آن به «شوق مؤکد» تعبیر نموده اند.
نکته
برخی از
اصولیون، اراده و
طلب را یکی دانسته و برخی دیگر، میان این دو، فرق گذاشته اند. درباره تأثیر اراده در موضوع له
الفاظ نیز میان
اصولیون اختلاف است؛ عده ای موضوع له الفاظ را ذات معانی می دانند، ولی برخی دیگر معتقدند که موضوع له
الفاظ، معنای مراد است؛ یعنی اراده استعمال کننده جزء معنای موضوع له است.
نقش همّت و اراده در زندگی
هر کس به جائی رسیده (چه مقامات
معنوی، چه مادی) از شاهرا همّت و اراده قوی رسیده است. دانشمندان، ره آوردهای علمی خود را نتیجه نیروی اراده می دانند. مرتاض های هندی که به قدرت های عجیبی دست یافته اند و در
مکتب یوگائیسم در ورزش، آثار چشم گیر داشته اند و صاحبان
کرامت که به مقامات والای
معنوی و انسانی رسیده اند همه و همه اهمیت آن را گوشزد کرده اند، هر چند که در مسیر حرکت و مقصد و هدف با هم تفاوت دارند.
تقویت اراده یکی از راه های درمان بیماری های روانی
...