ادنی
لغت نامه دهخدا
- عذاب ادنی ؛ عذاب این جهانی.
- علم ادنی ؛ علم طبیعی. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). طبیعیات.
- فلسفه ادنی یا اسفل ؛ فلسفه طبیعیة، مقابل ماوراءالطبیعة.
ادنی. [ اِ دُ ] ( اِخ ) نام ملت قدیم تراکیه .
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - ( صفت ) نزدیکتر اقرب قریب تر مقابل اقصی . ۲ - ( صفت ) : زبون تر پست تر فرومایه تر ارذل خسیس تر کمتر کمترین فروتر پایین تر اسفل مقابل اعلی . موئ نث : دنیا جمع : ادانی . یا عذاب ادنی . عذاب این جهانی . یا علم ادنی . علم طبیعی . یا فلسفه ادنی . فلسف. طبیعی فلسف. اسفل مقابل مابعد الطبیعه .
نام قدیم مردم تراکیه
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. کمترین.
۳. پایین ترین.
۴. ضعیف تر، پست تر، زبون تر، افتاده تر.
مترادف ها
پایین ترین، زیر ترین، ادنی
پیشنهاد کاربران
أَدْنیٰ: از دنی، کنار هم و نزدیک هم فشرده شدن را گویند، طوری که چیزی دیده نشود. قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ، دانه های انگور چنان در کنار هم فشرده شده که ساقه آن دیده نمی شود. اگر کسی به چیزی به اندازه ای نزدیک
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
شود که در آن فاصله، آن شئ از او پوشیده گردد به آن "یُدْنِینَ" گویند، یُدْنِینَ در مورد زنان جمع و جور کردن خود در هنگام نزدیک شدن نامحرم به آن هاست. دنیا از أدنی است، یعنی ساقه لخت و بی ارزش دنیا چنان از لَهْو و لَعب پوشیده شده که دیده نمی شود.
پایین تر، پست تر
نزدیک تر