آپولو طرح

آپولو طرح در دانشنامه آزاد پارسی

آپولو، طرح (Apollo project)
آپولو، طرح
طرح فضایی ایالات متحده برای فرود انسان بر کرۀ ماه. این طرح در ۲۰ ژوئیۀ ۱۹۶۹ محقق شد. در این تاریخ، نیل آرمسترانگبا ادوین آلدرینبرای نخستین بار بر ماه پا گذاشتند؛ مایکل کالینز، که در این سفر با آنان بود، در واحد فرمان مدارپیما باقی ماند. این طرح را رئیس جمهور کندیدر ۱۹۶۱ اعلان کرد. ساترن۵ ، قدرتمندترین موشک جهان، برای پرتاب فضاپیمای آپولو که حاصل سه سرنشین بود، ساخته شد. با قرارگرفتن فضاپیما در مداری بر گرد ماه، دو فضانورد باید با واحد ماه نورد فضاپیما بر سطح ماه فرود می آمدند تا علاوه بر گردآوردن سنگ های نمونه، آزمایش هایی نیز انجام دهند و داده های حاصل را به زمین ارسال کنند. آپولو ۱۱، پس از سه پرواز مقدماتی برای نخستین بار بر ماه فرود آمد (۱۹۶۹). پنج فرود سرنشین دار دیگر نیز صورت گرفت که آخرین آن ها در ۱۹۷۲ بود. هزینۀ این طرح در مجموع بالغ بر ۲۴میلیارد دلار بود. در جریان بازبینی مقدماتی زمینی آپولو ۱، سه خدمۀ آن براثر آتش سوزی در ۲۷ ژانویۀ ۱۹۶۷ جان باختند. آپولو ۴ در ۹ نوامبر ۱۹۶۷، در مداری به دور زمین به گردش درآمد و برای نخستین بار از موشک ساترن استفاده شد (← موشک ساترن). آپولو ۷ نخستین مأموریت سرنشین دار آپولو را به عهده داشت و در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ در پرتابی آزمایشی در مداری به دور زمین به گردش درآمد. آپولو ۸ در ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ پرتاب شد و نخستین موشکی بود که سرنشینی را به مدار ماه برد. آپولو ۹ در ۳ مارس ۱۹۶۹ پرتاب، و واحد ماه نورد آن در مداری بر گرد زمین آزمایش شد. آپولو ۱۰ در ۱۸ مۀ ۱۹۶۹ پرتاب شد و واحد ماه نورد آن آزمایش موفقی در فاصلۀ ۱۴.۵کیلومتری سطح ماه داشت. آپولو ۱۱ در ۱۶ ژوئیۀ ۱۹۶۹ پرتاب شد. در ۲۰ ژوئیۀ ۱۹۶۹، آرمسترانگ و آلدرین واحد ماه نشینِ ایگلرا در ناحیه ای موسوم به دریای آرامشبر سطح ماه فرود آوردند. آرمسترانگ ناگزیر بود که فرود را دستی انجام دهد، زیرا سامانۀ هدایت خودکار، سفینه را به ناحیه ای سنگلاخ هدایت می کرد. آرمسترانگ به هنگام فرود اعلام کرد: «این جا پایگاه دریای آرامش. ایگل فرود آمده است». واحد ماه نورد ۲۲ ساعت بر سطح ماه ماند. آن دو در این مدت چندین نمونه سنگ گردآوری کردند، آزمایش هایی انجام دادند، و پرچم ایالات متحده را برافراشتند. پس از آن، واحد ماه نورد با لرزشی مختصر دوباره به واحد ...