۱۹۱۲ - شامگاه
۱۹۱۴ - تسبیح
۱۹۱۴ - گلستان یا باغ گل
۱۹۱۴ - فوج پرندگان سفید
۱۹۲۱ - بارهنگ
۱۹۲۲ - ۱۹۲۲ بعد از میلاد
۱۹۴۰ - گزیده اشعار «از شش کتاب»
۱۹۶۳ - فاتحه و شعر بدون قهرمان
۱۹۶۵ - پرواز زمان و صدای شاعران (گزیده ای از برگردان شعرهای خارجی)
آنّا آخماتووا (به
روسی: Анна Ахматова) با نام اصلی آنّا آندرییوا گارینکو (به روسی: Анна Андреевна Горенко) (زاده
۱۸۸۹،
اودسا - درگذشته
۱۹۶۶، مسکو)
شاعر و
نویسنده اهل
روسیه بود. او یکی از بنیان گذاران مکتب
شعری آکمه ئیسم بوده است.
بن مایه های اشعار وی را گذر زمان، خاطرات و یادبودهای گذشته، سرنوشت زن هنرمند و دشواری ها و تلخی های زیستن و نوشتن در زیر سایه
استالینیسم تشکیل می دهد.
آنّا در ۲۳
ژوئن ۱۸۸۹ (در گاه شماری رایج در آن زمان ۱۱ ژوئن) در بالشوی فانتان (به روسی: Большой Фонтан) در نزدیکی بندر اودسا به دنیا آمد. جد مادری اش، احمدخان (در تلفظ روسی: آخمات)، از خان های
تاتار و از نسل
چنگیزخان بود. در آن زمان پدرش مهندس مکانیک کشتی بود و از
نیروی دریایی روسیه بازنشسته شده بود. یک ساله بود که به همراه خانوادهٔ خود به تسارسکویو سلو (به روسی: Царское Село) در نزدیکی
سن پترزبورگ نقل مکان کردند و او تا شانزده سالگی در همان جا
زندگی کرد. تسارسکویو سلو همان روستایی است که
الکساندر پوشکین، شاعر برجستهٔ
روس نیز جوانی اش را در آنجا گذرانده بود. این تقارن برای آنا الهام بخش بود و همیشه از آن سخن می گفت. در زندگی نامه ای به نام «مختصری از خودم» آخماتووا می نویسد:
«نخستین خاطراتم از تسارسکویه سلو این ها است: شکوهِ سبز و مرطوبِ پارک ها، مرتعی که ل‍له ام مرا به آن جا می برد، میدانِ اسب دوانی با اسب هایِ ریز و درشت و رنگارنگی که در آن می تاختند، ایست گاهِ قدیمی و چیزهایِ دیگری که بعدها ذکرشان در چکامهٔ روستایِ شاهی آمد.»