آمبروز گوینت بیرس ( به انگلیسی: Ambrose Gwinnett Bierce ) ( زادهٔ ۲۴ ژوئن ۱۸۴۲ – درگذشته ۱۹۱۴ یا پس از آن ) روزنامه نگار، نویسنده، ویراستار و داستاننویس آمریکایی بود. بیشتر نامداری او به دلیل نگارش کتاب فرهنگ شیطان یا دائرةالمعارف شیطان و داستان حادثه ای در پل اول کریک است. او پیرو مکتب رئالیسم ادبی بود و با دیدی طعنه آمیز به رخدادها می نگریست.
... [مشاهده متن کامل]
او قلم تندی داشت؛ از این رو بدو لقب بیرس تلخ را داده بودند.
او در اوهایو زاده شد و در ایندیانا بالید. پدرش مارکوس اورلیوس بیرس بود و آمبروز، فرزند دهم وی از سیزده فرزندش بود.
در جنگ داخلی آمریکا در ارتش ایالات متحده آمریکا خدمت کرد و پس از چهار سال نبرد، زخمی شد. یادمان های تلخ این جنگ خمیرمایهٔ نوشته های او گردید.
وی با ماری الن دی در ۱۸۷۱، پیمان زناشویی بست و از او دارای سه فرزند شد. زندگی مشترک آن دو، ۳۲ سال پایدار ماند ولی پس از این زمان آمبروز دریافت که همسرش بدو وفادار نبوده است؛ پس از او جدا شد. از سه فرزندش که دو تای آن پسر بود، پسرها در ۱۷ سالگی مردند. پسر بزرگ در یک درگیری کشته شد و پسر کوچک ترش نیز در همین سن بر اثر نوشیدن بسیار نوشیدنی های الکلی جان باخت.
خود بیرس گرفتار بیماری آسم بود و همچنین زخم های جنگ تا پایان زندگیش با او همراه بودند. پس از جنگ، او در سان فرانسیسکو، کالیفرنیا جاگیر شد و به نویسندگی در روزنامه های بومی پرداخت. کم کم کارش گرفت و به زمینه های طنز و نقد هم پرداخت. چندی هم در انگلستان برای درمان به سر کرد و در نشریات آنجا هم نوشت. وی برای نخستین بار در تاریخ روزنامه نگاری در ۱۸۸۷، روزنامهٔ هارتس ستونی را ویژهٔ خود به دست گرفت. این نخستین باری بود که یک روزنامه نگار در روزنامه ای ستونی ثابت برای خود داشت.
او داستان کوتاه نیز می نوشت و بیشتر جستارهای داستان هایش دربارهٔ جنگ و روح مردگان بود. او در نوشته هایش از مقدمه چینی پرهیز می نمود و این خود آغاز سبکی اینچنین در نویسندگی و در آینده در سینما بود.
وی در سال ۱۸۷۷، سردبیری مجلهٔ آرگونات را که در سان فرانسیسکو منتشر می شد، به عهده گرفت و در دوران کاری دوسالهٔ خود در این مجله، ستونی را به خود اختصاص داد و در آن به بسیاری از شاعران، سیاست مداران و روزنامه نگاران آن زمان تاخت و کمتر به چاپ داستان های خود پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
او قلم تندی داشت؛ از این رو بدو لقب بیرس تلخ را داده بودند.
او در اوهایو زاده شد و در ایندیانا بالید. پدرش مارکوس اورلیوس بیرس بود و آمبروز، فرزند دهم وی از سیزده فرزندش بود.
در جنگ داخلی آمریکا در ارتش ایالات متحده آمریکا خدمت کرد و پس از چهار سال نبرد، زخمی شد. یادمان های تلخ این جنگ خمیرمایهٔ نوشته های او گردید.
وی با ماری الن دی در ۱۸۷۱، پیمان زناشویی بست و از او دارای سه فرزند شد. زندگی مشترک آن دو، ۳۲ سال پایدار ماند ولی پس از این زمان آمبروز دریافت که همسرش بدو وفادار نبوده است؛ پس از او جدا شد. از سه فرزندش که دو تای آن پسر بود، پسرها در ۱۷ سالگی مردند. پسر بزرگ در یک درگیری کشته شد و پسر کوچک ترش نیز در همین سن بر اثر نوشیدن بسیار نوشیدنی های الکلی جان باخت.
خود بیرس گرفتار بیماری آسم بود و همچنین زخم های جنگ تا پایان زندگیش با او همراه بودند. پس از جنگ، او در سان فرانسیسکو، کالیفرنیا جاگیر شد و به نویسندگی در روزنامه های بومی پرداخت. کم کم کارش گرفت و به زمینه های طنز و نقد هم پرداخت. چندی هم در انگلستان برای درمان به سر کرد و در نشریات آنجا هم نوشت. وی برای نخستین بار در تاریخ روزنامه نگاری در ۱۸۸۷، روزنامهٔ هارتس ستونی را ویژهٔ خود به دست گرفت. این نخستین باری بود که یک روزنامه نگار در روزنامه ای ستونی ثابت برای خود داشت.
او داستان کوتاه نیز می نوشت و بیشتر جستارهای داستان هایش دربارهٔ جنگ و روح مردگان بود. او در نوشته هایش از مقدمه چینی پرهیز می نمود و این خود آغاز سبکی اینچنین در نویسندگی و در آینده در سینما بود.
وی در سال ۱۸۷۷، سردبیری مجلهٔ آرگونات را که در سان فرانسیسکو منتشر می شد، به عهده گرفت و در دوران کاری دوسالهٔ خود در این مجله، ستونی را به خود اختصاص داد و در آن به بسیاری از شاعران، سیاست مداران و روزنامه نگاران آن زمان تاخت و کمتر به چاپ داستان های خود پرداخت.
