آسیای شرقی

بخشی از آسیا که شامل کشور های چین کره ژاپن و هند و چین می باشد .

آسیای شرقی یا شرق آسیا منطقه ای از آسیا است که بر پایهٔ جغرافیا یا فرهنگ تعریف می شود. از دید جغرافیایی، این منطقه ۱۲٫۰۰۰٫۰۰۰ کیلومترمربع یا ۲۸٪ از قارهٔ آسیا را می پوشاند، که تقریباً ۱۵ درصد بزرگ تر از مساحت اروپا می باشد. بیش از ۱/۵ میلیارد نفر در این منطقه از جهان زندگی می کنند که حدود ۳۸٪ جمعیت آسیا و ۲۲٪ یا بیش از یک پنجم جمعیت جهان است. این منطقه، با تراکم جمعیتی ۱۳۱ نفر در کیلومتر مربع، بر حسب میانگین جهانی ۴۵ نفر در کیلومتر مربع، یکی از پرجمعیت ترین مناطق جهان به شمار می رود. در این بین، مغولستان کمترین تراکم جمعیتی را دارد.
به طور تاریخی، بسیاری از جوامع آسیای شرقی بخشی از دایرهٔ فرهنگی چینی بوده اند و واژگان و خط آسیای شرقی بیش تر مربوط به زبان چینی باستان و خط چینی هستند. ادیان عمده شامل بوداگرایی، کنفسیانیسم یا نوکنفسیانیسم، تائوگرایی و ادیان قومی چین و شینتو در ژاپن می باشد. این ترکیب از زبان، فلسفهٔ سیاسی و دین (همراه با هنر، معماری، مراسم ها و غیره)، با ساختار جغرافیایی آسیای شرقی در بیش تر نقاط مشترک می باشد.
آسیای شرقی، عبارت نوین برای نام سنتی «شرق دور» است، که جایگاه جغرافیایی منطقه را نسبت به اروپا می سنجد تا آنکه نسبت به جایگاه آن در آسیا.

پروانه آسیای شرقی (نام علمی: Neope goschkevitschii) از گونه های آسیایی است که در سال ۱۸۷۵ توصیف علمی شد. پروانه آسیای شرقی همان طور که از نامش پیداست بیشتر در کشورهای شرق آسیا زندگی می کند.
Lasiommata goschkevitschii Ménétriés, 1857

بودا و کنفوسیوس