آسوده

( اسم ) ۱ - استراحت یافته راحت کرده. ۲ - آرام گرفته ساکن . ۳ - فارغ فراغ یافته . ۴ - خوش مسرور . ۵ - دور جدا . ۶ - ماندگی گرفته رفع خستگی کرده . ۷ - بی رنج بی تعب . ۸ - بهره مند محفوظ . ۹ - مدفون آرام گرفته در قبر .
فارغ

( صفت ) آسوده دل فارغ البال .
آسوده دل

کیفیت و حالت آسوده خاطر آسوده دلی .

( صفت ) آسوده خاطر فارغ البال بی دلواپسی مقابل مضطرب .
فارغ البال

حالت و کیفیت آسوده دل فراغ بال آسوده خاطری .
فارغ بال

بیکاری عطلت .
بیکاری

( اسم . بر آسودن ) استراحت کرده آسایش یافته .
راحت شده آرام یافته .

کنایه از مرغانی که در چمن زمزمه پرداز باشند و این در مقابل مرغان گرفتار است . سرود گوینده در باغ به آزادی و آسودگی مانند مرغان .

( صفت ) کسی که او را رنجی و ناراحتیی نباشد بی دغدغه مقابل خاطر آشفته .

آسوده دل . خاطر جمع .

فارغ

( صفت ) ۱- استراحت نیافته . ۲ - فراغت نیافته مقابل آسوده .

(دِ) (ص مف .)۱ - خستگی در کرده . ۲ - آرام گرفته ، ۳ - فارغ . ۴ - خوش ، شادمان . ۵ - تنبل ، بی کاره . ۶ - بی رنج ، بی تعب . ۷ - بهره مند.

( ~. طِ) [ فا - ع . ] (ص مر.)آسوده - دل ، فارق البال .

( ~. دِ ) (ص مر.) آسوده خاطر، فارغ البال ، بی دلواپسی .

۱. آرام، آرام گرفته.
۲. فارغ، آسایش یافته، دارای آسایش، آن که در حال استراحت است، بی درد، بی غم، نگه داری شده، حفظ شده، محفوظ، درامان.

آسوده دل.

آسوده خاطر، کسی که دلواپس و مضطرب نباشد: کسی خسبد آسوده در زیر گل / که خسبند از او مردم آسوده دل (سعدی۱: ۷۹).

امن, فراغ, راحت

راحت

فارغ

فارغ

مطمین

فراغ

امن

خاطر جمع

ساده ، ملایم ، اسوده ، سبک ، روان ، اسان ، سهل ، بی زحمت ، بدون اشکال

ساکت ، ارام ، خاطر جمع ، ملایم ، ساکن ، اسوده

ارام ، خاطر جمع ، اسوده ، بی جنبش

راحت ، اسوده ، دنج ، گرم و نرم ، راحت واسوده ، امن و امان ، اماده و مجهز