آتش و خشم

آتش و خشم: کاخ سفید ترامپ از درون (انگلیسی: Fire and Fury: Inside the Trump White House) کتابی نوشته مایکل ولف روزنامه نگار و ستون نویس اهل ایالات متحده آمریکا می باشد که در ۵ ژانویه ۲۰۱۸ منتشر شد و موضوعی انتقادی و افشاگرایانه دربارهٔ ریاست جمهوری دونالد ترامپ و سیاست در ایالات متحده آمریکا دارد. این کتاب برای نخستین بار توسط علی سلامی به فارسی ترجمه و در ۱۲ بهمن ۱۳۹۶ از سوی انتشارات مهراندیش منتشر شد و در همان روز به چاپ دوم رسید. ترجمه دیگری از کتاب آتش و خشم توسط یاسین قاسمی منتشر و توسط انتشارات تیسا روانه بازار کتاب شد.
پس از انتشار این کتاب، ترامپ از طریق وکیلش چارلز هاردر علیه مایکل وولف و ناشر کتاب هنری هولت (Henry Holt) شکایت کرد و آن ها را متهم به تهمت افترا کرد. در ۸ ژانویه، الیزابت مک نامارا (Elizabeth McNamara)، وکیل انتشارات، پاسخ این شکایت را داد و گفت هیچ عذرخواهی در کار نخواهد بود و توضیح داد که شکایت هاردر حاوی هیچ اشتباهی خاصی در کتاب نیست. جان سارجِنت (John Sargent) مدیر انتشارات در نامه به همکاران انتشارات نوشت: «به عنوان شهروند، باید تقاضا کنیم که رئیس جمهور ترامپ نخستین متمم قانون اساسی ما (آزادی مطبوعات و آزادی اندیشه) را بفهمد و به آن پایبند باشد.»

آتش و خشم: کاخ سفید ترامپ از درون (انگلیسی: Fire and Fury: Inside the Trump White House) عنوان کتابی سیاسی به قلم مایکل وولف نویسندهٔ آمریکایی که در ۵ ژانویه ۲۰۱۸ منتشر شد و به سرعت در ردیف پرفروش ترین کتاب های جهان تبدیل شد. این کتاب افشاگرانه در مورد ریاست جمهوری دونالد ترامپ است.
• «در آستانهٔ صعود ترامپ به مقام ریاست جمهوری، رسانه ها با تحلیل های خاص خود در مورد مسائل ترامپ، توطئه ای با ابعاد وسیع آغاز کردند. این نظریه که ناگهان به عنوان بخشی از یک احتمال ارائه شد، این بود که روس ها دونالد ترامپ را در طی سفری به مسکو با یک نقشه اخاذی بی شرمانه تطمیع کرده بودند که این نقشه شامل فاحشه ها و اعمال جنسی ضبط شده بود که مرزهای جدیدی از انحراف را (ازجمله «دوش طلایی») با فاحشه ها اعمال جنسی ضبط شده را نشان می داد. نتیجه قطعی: ترامپ اگر مصالحه کرده باشد، با روس ها توطئه کرده بود تا انتخابات را بدزدند و او را به عنوان دست نشانده پوتین در کاخ سفید بگمارند.»
• «به هرحال، این سؤال دائماً پرسیده می شد که آیا ترامپ حالا که رسماً در کاخ سفید مستقر بود و رئیس جمهور آمریکا بود به توییت های نسنجیده و عجیبش ادامه خواهد داد، سؤالی که مصرانه در داخل کاخ سفید و بیرون کاخ سفید پرسیده می شد – پاسخ داده شد: آری.»
• «رسانه ها شخصی هستند. یک سری تسویه حساب است. رسانه های در خودآگاه جمعی شان تعیین می کنند چه کسی صعود و چه کسی سقوط کند، چه کسی زنده بماند و چه کسی بمیرد. اگر زیاد در چشم رسانه ها بمانی، سرنوشتت مثل سرنوشت دیکتاتور جمهوری موزفروش اغلب سرنوشتی بدفرجام است –قانونی که هیلاری کلینتون نتوانست آن را دور بزند. رسانه ها حرف آخر را می زنند.»