من معتقدم که آئین یکتا پرستی از طرف خداوند متعال و به امر وی و از آسمان در مقابله و رقابت با آئین های بت پرستی نازل و بر وجود انسان تحمیل نگردیده است بلکه فرزند راستین و وارث بر حق فرهنگ و تمدن دوران حاکمیت آئین های بت پرستی می باشد، یعنی ادامه دهنده راه و تکامل آنها ست. آئین یکتا پرستی، پرستش بت های گلی و چوبی و سنگی و فلزی را به تدریج کنار گذاشته و پرستش یک بت غیبی را جایگزین آن نموده است. بت غیبی ادیان به اصطلاح توحیدی - ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام هم یکسان نبوده و بطور همسان عمل نکرده است. به عنوان مثال بت غیبی یا خدای موسا بطور مستقیم با وی حرف زده است و بت غیبی یا خدای ایسا از طریق زبان خود وی با مخاطبین صحبت کرده است و بت غیبی یا خدای محمد از طریق جبرئیل با وی خوش و بش نموده است. بت پرستان حداقل از این هنر برخوردار بوده اند که با دستان خود بت های گلی و چوبی و سنگی و فلزی را تولید کنند و آنها را ستایش نمایند، اما پیروان آئین یکتاپرستی از چنین هنری برخوردار نمی باشند و بت های غیبی را می ستایند که بنیانگذاران ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع دینی برای آنان بافته اند. لذا شریعت حقیقی و راستین خداوند متعال دین نبوده و نمی باشد بلکه علم و در راس آنها علوم طبیعی و تجربی و ریاضیات.
... [مشاهده متن کامل]
نتیجه اینکه بعضی اعمال انسانی از قبیل بت پرستی و یکتاپرستی و باور داشتن یا نداشتن به خدا، جملگی در پیشگاه بیکران خداوند متعال اعمالی کودکانه و پیش پا افتاده بیش محسوب نمی شوند و بطور مطلق هم سطح می باشند و هیچکدام بر دیگری از هیچگونه ارجحیت و برتری برخوردار نمی باشند. آئین یکتاپرستی و آئین آتئیزم هردو از یک قماش اند و ریشه در یک لانه دارند یعنی لانه شیطان.