یک ور

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺁﻓﺮﻳﺪ . ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﻣﻰ ﭘﻴﭽﻴﺪ ، ﻭ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺩﺭﻣﻰ ﭘﻴﭽﻴﺪ ، ﻭ. . . . . . .
ماضی و مضارع و مصدر باب تفعیل:
کَوَّرَ، یُکَوِّرُ، تکویر
اما در رابطه با فعل کورت، شش صیغه ی ماضی غائب فعل کَوَّرَ:
کَوَّرَ، کَوَّرَا، کَوَّروا، کَوَّرَتْ، کَوَّرَتا، کَوَّرْنَ.
صیغه ی چهارم فعل بالا یا ماضی مفرد مونث غائب فعل کَوَّرَمی شودکَوَّرَتْ.
مجهول فعل بالا یا مجهول مفرد مونث غائب فعل کَوَّرَ هم می شودکُوِّرَتْ.
نکته: فاعل بعد از فعل معلوم می آید و نائب فاعل بعد از فعل مجهول می آید و اگر قبل از فعل بیایند دیگر فاعل نیستند و مبتدأ محسوب می شوند پس در آیه ( إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ) شمس مبتدأ و کورت خبر آن است اما نائب فاعلِ فعل، ضمیر مستتر ( هی ) است که البته به ( شمس ) بر می گردد.