یحیی

کلمه ( یحیی ) به معنای ( زنده می ماند ) است و کلمه عیسی هم بطوری که گفته اند به این معنا است ، یحیی را کلمه خواند، عیسی را هم کلمه خواند و فرمود ( بکلمه منه اسمه المسیح عیسی ) به او حکم داد و در کودکی کتاب آموخت ، به عیسی هم حکم و کتاب داد، او را دارای محبتی خدایی معرفی کرد:
عیسی را هم احسانگر به مادر معرفی نمود، او را زکات خواند، عیسی را هم مامور به زکات معرفی نمود، بر او در سه موطن سلام فرستاد، بر عیسی هم فرستاد، اورا سید، و عیسی را وجیه نزد خدا خواند، او را حصور و پیغمبری از صالحین معرفی کرد، عیسی را هم همینطور، همه اینها به خاطر آن بود که خواست دعای زکریا را که فرزندی طیب و ولیی پسندیده و مرضی در خواست کرده بود مستجاب کند، و همه آن کرامت ها که در مریم دیده بود را به او نیز مرحمت فرماید. ( تفسیر المیزان )