یاقوت

سنبل . . یاقوته. . یاکند. . .

کَأَنَّهُنَّ ٱلۡیَاقُوتُ وَٱلۡمَرۡجَانُ 58 سوره الرحمن . آن زنان حور العین ( در صفا و لطافت ) گویی یاقوت و مرجانند.

حوریان بهشتی در زیبایی به یاقوت و مرجان می مانند.

کَأَنَّهُنَّ ٱلۡیَاقُوتُ وَٱلۡمَرۡجَانُ. آیه 58 سوره الرحمن . گویی که یاقوت سرخ و مرجانی هستند.

یاقوت : /yāqut/ یاقوت ( معرب از فارسی یاکند ) 1 - ( در علوم زمین ) سنگِ قیمتی از ترکیبات آلومین که به رنگ های سرخ، زرد، و کبود وجود دارد و در جواهرسازی به کار می رود؛ 2 - ( در قدیم ) ( به مجاز ) لب سرخ معشوق؛ 3 - ( اَعلام ) 1 ) نام یکی از قدیمی ترین اقوام ترک که به مغولان شباهت نزدیک دارند: 2 ) یاقوت: کتاب عربی از ابراهیم نوبختی [قرن 4 هجری]، در کلام شیعه؛ 3 ) یاقوت حموی ( = شهاب الدین یاقوت حموی ) : [575 - 626 قمری] دایرةالمعارف نویس عرب، از جمله بردگان رومی. مؤلف فرهنگ جغرافیایی مُعجم الاُدَبا؛ 4 ) یاقوت مستعصمی ( = جمال الدین یاقوت مستعصمی ) : [قرن 7 هجری] خوشنویس مسلمان، از غلامان مستعصم عباسی، که نمونه های فراوانی از کتابهای خط او، مانند قرآن و گلستان سعدی در دست است.
... [مشاهده متن کامل]

یاقوت : یاقوت: من أسماء البنات فی القرآن الکریم، وهو حجر کریم له عدّة ألوان، وقد جاء ذکره فی قوله تعالى ﴿کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ﴾.
ترجمه : یاقوت کبود: یاقوت یکی از نام های دختران در قرآن کریم ، و آن سنگی گرانبها است که رنگ های زیادی دارد و در قول خداوند متعال ذکر شده است: "گویی که آنها یاقوت و مرجان هستند. "
... [مشاهده متن کامل]

یاقوت:در پهلوی یاکندyākand بوده است.
( ( ز یاقوت سرخست چرخ کبود؛
نه از آب و باد و نه از گرد و دود. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 199 )

یاقوت : تازی شده واژه " یاکوت" پارسی است و گونه ای سنگ کانی و آراستنی می باشد.

یاکند