آریایی: گپ زدن ( گپیدن ) با واژه های انگلیسیgab وgabble jabber و yabber ( یاوه گویی ) همریشه است. بیشتر به چم پرگویی ، وراجی ، یاوه گویی ، بیش سخنی و دل بخواهی سخن گفتن بکار میرود. و این که برخی ایرانیان مانند تالشان و بلوچ ها، برابر سخن گفتن ( سخنیدن ) ، از واژه گپ زدن بهره می برند که با سانسکریت نیز پیوند دارد. و بار منفی ( کم ارزشی ) ندارد. ... [مشاهده متن کامل]
گ با فتحه و پ با ساکن. با مصدر گپیدن، به معنی ( سخن گفتن، صحبت کردن، حرف زدن و گفتگو ) می باشد، در زبان عامه با مصدر مرکب ( گپ زدن ) بکار برده می شود.