گوزیدن

بهر حال صرف و نحو این مصدر یا فعل در زمان های گذشته و حال و آینده به اختصار و رعایت ادب به شکل های زیر می تواند باشد:
- گذشته ساده :
گوزیدم گوزیدی گوزید/ گوزیدیم گوزیدید گوزیدند.
حال ساده :
میگوزم میگوزی میگوزد/ میگوزیم میگوزید میگوزند.
آینده ساده :
خواهم گوزید خواهی گوزی خواهد گوزد / خواهیم گوزید خواهید گوزید خواهند گوزند.
ماضی بعید یا گذشته دور دست :
گوزیده بودم گوزیده بودی گوزیده بود / گوزیده بودیم گوزیده بودید گوزیده بودند.
گذشته ساده استمراری یا در حال جاری بودن :
داشتم میگوزیدم داشتی میگوزیدی داشت میگوزید / داشتیم میگوزیدیم داشتید میگوزیدید داشتند میگوزیدید.
حال ساده استمراری :
دارم میگوزم داری میگوزی دارد میگوزد/ داریم میگوزیم دارید میگوزید دارند می گوزند.
ماضی بعید استمراری :
در حال گوزیدن بوده ام درحال گوزیدن بوده ای درحال گوزیدن بوده است / در حال گوزیدن بوده ایم درحال گوزیدن بوده اید در حال گوزیدن بوده اند .
آینده ساده استمراری یا مستقبل جاری :
اگر خدا خواست و حاجی آقا رخصت فرمودند در آینده و به موقع مقرر و از پیش تعیین شده بر اساس مشیت و قضا و قدر بهنگام بصدا در آمدن بوق یا صور و یا شیپور دوم اسرافیل و قبل از رستاخیز و برانگیخته شدن از قبر :
درحال گوزیدن خواهم بود . . . . . . . .