گلزار

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

به نظر می رسد نخستین آثار فن گلزار در خوشنویسی به منزلهٔ بخشی از مهارت تذهیب کارپیش رفته است. از قرن سیزدهم نقوش پیکره ها با موضوعیت مذهبی و اعتقادی به گلزار افزوده شد. اوج تنوع نقوش ونگاره ها را در دوره قاجاریه شاهد هستیم که به صورت رنگی و با پرداز و پرداخت های بسیار ظریف انجام شده است. از اواخر قرن ۱۴، نقوش کم کم با واقع گرایی وارده از غرب آمیخته و رنگ و بویاروپایی گرفت و از نور و پرداز بیشتر بهرهمند شدند. در سالهای اخیر نقوش گلزار دستخوش تغییرات شدند و فقط جهت پرکردن فضای سیاه کلمات با گل های ختایی و اسلیمی به کار رفته است. هدف اصلی این پژوهش گونه شناسی وبررسی تحول فرم و مضمون به کاررفته در خط گلزار است و به شیوه تاریخی توصیفی، تحولات فرم نقوش به کار رفتهدر خط گلزار در دوره های صفویه، افشار، زندیه و قاجار را مورد بررسی قرار داده است. جمع آوری داده ها به صورتکتابخانه ای و میدانی به صورت مشاهده از آثار موزه ها انجام پذیرفته است. در نتیجه این تحقیق مشخص می شود. هنرمندان گلزار با گلهای تذهیب و اسلیمی، گل و بوته، گل و مرغ، نقوش جانوری - اساطیری، نقوش انسانی و روایاتمذهبی، آرامگاه ها و خوشنویسی درون خطوط را مزین می نمودند. این نقوش در چهارگروه مذهبی، باستانی، ادبی ودرباری دسته بندی می گردد. از استادان برجسته خط گلزار چون محمود زین الدین، محمدباقر زرین قلم، اسماعیل جلایر، محمدکاظم، محمد صادق، محمدعلی، عباس بنصبور، حسن زرین قلم، شیخ علی سکاک و محمدعلی خیارجی می باشند.

تیره تاجدیوند طایفه خلیلی منجزی ( تش علیمردان، تش علیمراد، تش محمدحسین. تش حلوایی. صفرزاده. .
خلیل خان ایل بیگی بختیاروند ایلخان
۱_تاج الدین خان بختیاروند
۲_. .
۳_. .
۴_. .
۵_. .
۶_. .
۷_. .
۸_حلوا
۹_تمیزخان
۱۰_هزاره
۱۱_عالی
۱۲_ ( )
۱۳_ ( )
۱۴_ ( )
۱۵_ ( )
۱۶_ ( )
۱۷_ ( )
تیره بزرگ شمس الدین وند طایفه خلیلی منجزی ( تنبروند، شهبازوند، رمضان وند، زیلایی، رستمی، نعمتی، ملارآهنی، گداخانی، خدابخشی، الله بخشی، علیدادوند، قرقشه. حسنوند، حیدری. .
اولاد سلیم خان طایفه روا منجزی
اولاد ابراهیم عالی خان بختیاروند ایلخان پسر جهانگیرخان بختیاروند ایلخان ( بریمی وند ( برایم وند ) طایفه بهیوند ایل بهداروند

این منطقه در آب سد گتوند غرق شد