گزانگبین

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

شاخه های درختچه بوته ای گَون کوهی ترشح می شود وزمان برداشت آنها دو سه روزاست و با شاخه تکانی یا گرته تکانی آرام برداشت می شودولی اگر دیرتر برداشت شود کمی زردتر وسفت شده وبرداشتش هم سخت ترمی شود. این ماده گردمانندچسبندگی بالایی دارد ودرساعات خنک قابل برداشت است ودر ساعت گرما بخاطر چسبنده ترشدن برداشتش نامطلوب وناخالص می شود. مرغوبترین نوع گزانگبین فقط از گوَن ها برداشت میشود ومحصول سایردرختان کیفیت پایین تری دارد. از گون، صمغی هم ترشح می شود که به آن کتیرا ی ژله ای خشکیده وسفید می گویند