گربه وحشی، گربه سانی کوچک از سرده زیستی گربه ها است. در حال حاضر، دو گونه گربهٔ وحشی، شامل گربه وحشی اروپایی ( نام علمی: Felis silvestris ) بومی جنگل های قاره اروپا و منطقهٔ قفقاز و همچنین گربه وحشی آفریقایی ( نام علمی: Felis lybica ) ، بومی نواحی بیابانی، نیمه خشک و استپی قاره آفریقا و مناطقی از شبه جزیره عربستان، آسیای مرکزی، هند و نواحی غربی چین، شناسایی شده اند. این دو گربه در برخی ویژگی های بدنی، الگوی رنگ و پوشش و در اندازه، با یکدیگر تفاوت دارند. ... [مشاهده متن کامل]
گربه های وحشی آفریقایی و اروپایی، بر اساس مطالعات فیلوژنتیک، در حدود ۱۷۳٬۰۰۰ سال قبل، تبدیل به دو گونهٔ مجزا شده است. در سال ۲۰۰۵، توسط نویسندگان کتاب گونه های پستانداران جهان، ۲۲ زیرگونه از گربه های وحشی، معرفی شدند. در سال ۲۰۱۷ اما با بررسی های کارگروه آرایه شناسی گربه سانان، زیرگونه های معتبر گربه های وحشی، شامل ۵ زیرگونهٔ گربه وحشی آفریقایی، گربه وحشی جنوب آفریقا، گربه وحشی قفقازی، گربه وحشی اروپایی و گربه وحشی آسیایی اعلام شد. گربه های وحشی، دارای گوش هایی نوک تیز، با اندازه ای متوسط هستند. هر دو گونهٔ گربهٔ وحشی، از گربه اهلی کمی بزرگ تر هستند. طول بدن نَرها، ۴۳ تا ۹۰ سانتی متر، طول دم، ۲۳ تا ۴۰ و وزنی معادل ۵ تا ۸ کیلوگرم دارند. ماده ها، کوچک تر بوده و طول بدن آن ها ۴۰ تا ۷۷ سانتی متر، طول دم، ۱۸ تا ۳۵ سانتی متر و وزنی معادل ۳ تا ۵ کیلوگرم دارند. بدن آن ها کمی دراز و دم پر مو و نسبتاً بلند و طول آن از نصف بدن و سر بیشتر است. موهای روی دم در انتها کوتاه تر شده به طوری که نوک دم پهن به نظر می رسد. چشمها درشت و تا حدی در جلوی صورت قرار گرفته اند. دستها و پاها نسبتاً بلند و باریک با پنجه های گرد و چنگالهای قوی و تیز و خمیده است. چنگالها قابل جمع شدن بوده و غلاف آنها رشد کرده است. موهای بدن نرم و انبوه و موهای زیرین کرکی و فراوان هستند. رنگ کلی بدن در پشت از قهوه ای خاکستری روشن تا خاکستری متغیر است. هر دو گونهٔ آفریقایی و اروپایی، به صورت انفرادی زندگی می کنند. آن ها جانورانی شب زی هستند و اغلب در شب ها گردش و شکار می کنند ولی ممکن است در روز هم دیده شوند. خوراک آنها بیشتر از جوندگان و سایر پستانداران کوچک و پرندگان و گاهی سبزی و میوه تشکیل می دهد. معمولاً در جلگه ها و زمین های سبز کم ارتفاع زندگی کرده و از حفره درختان و حفره حیوانات دیگر مانند گورکن و روباه به عنوان لانه استفاده می کنند. به زندگی در جاهای مرطوب و پرآب رغبت نشان می دهند و می توانند شنا کنند و از رودخانه عبور کنند. از این لحاظ با گربه های اهلی که از آب پرهیز می کنند، اختلاف دارند. می توانند از درخت بالا بروند اما شکار بیشتر در روی زمین انجام می شود. حس بینایی و شنوایی آنها خیلی قوی است ولی از حس بویایی زیاد قوی برخوردار نیستند. گاهی نزدیک مراکز زندگی انسانها زندگی کرده و اطراف روستاها و خانه ها دیده می شوند و به همین دلیل احتمال جفت گیری آنها با گربه های اهلی وجود دارد. فصل جفت گیری آنها زمستان است. هنگام جفت گیری نرها به سختی باهم نزاع می کنند و گاهی صدای آنها که مانند دعوای گربه های اهلی است از دور شنیده می شود. دوران آبستنی آنها در حدود ۲ ماه است. معمولاً ۳ تا ۶ بچه می زایند. بچه ها با چشم بسته متولد می شوند و بعد از ۹ تا ۱۲ روز چشم باز می کنند. بچه ها به سرعت رشد کرده و در اواخر بهار می توانند به تنهایی شکار کنند و در پاییز کاملاً شبیه بالغ ها می شوند.