گاومیش

چون دوست داره در آب شنا وزندگی کنه

گیال ( نام علمی: Bos frontalis ) گونه ای نیمه اهلی از سرده گاو است که در شمال شرقی هند، بنگلادش، شمال برمه و ایالت یون نان چین زندگی می کند.
انواع گاومیش آسیایی:
به طور کلی گاومیش آسیایی به دو زیرگونه شامل گاومیش رودخانه ای و گاومیش باتلاقی تقسیم می شود، که از نظر مورفولوژی، ژنتیکی و نیز نوع بهره برداری با یکدیگر متفاوت هستند.
گاومیش های باتلاقی سبک تر، وزن دام نر بالغ از ۳۲۵ تا ۴۵۰ کیلوگرم متغیر است، این در حالی است که وزن گاومیش بالغ رودخانه ای از ۴۵۰ تا ۱۰۰۰ کیلوگرم متغیر است
گاومیش های باتلاقی دارای جثه کوچک ولی توپر و محکم هستند که عادت به غوطه وری و تفریح در باتلاقها و مرداب ها را دارند. این گاومیش ها در درجه اول به منظور نیروی کار در مزارع برنج و کشیدن اجسام سنگین نگهداری می شوند، ضمن اینکه برای تولید گوشت و شیر نیز از آنها استفاده می شود . گاومیش هایی که در شمال کشور نگهداری میشوند از نوع باتلاقی و نیمه وحشی �تیال� هستند.
حال ارتباط واژه گیال و گالش را با یکدیگر بررسی میکنیم.
گالش=گال ش ( گیال ایش )
گیال=نام یک نوع گاومیش باتلاقی
ایش=در زبان ترکی به معنای شغل، کار
پس بنابراین گالش یعنی شغل گاوداری، کسی که گاومیش باتلاقی ( گیال ) پرورش میده
ویکیپدیا:
گالِش یا قوم گالش در نواحی کوهستانی در امتداد البرز از سفیدرود تا شرق مازندران سکونت دارند و گاوچران هستند. در ارتفاعات کوه درفک گیلان به گاوداران گالش، به گوسفندداران کورد به کشاورزان گیلک و به دامداران نیز تالش گفته میشود . امروزه نگاه احساسی و قبیله ای سبب شده که در برخی منابع غیرعلمی و غیرمعتبر، گالش ها، کوردها، گیلکها و تالش ها را به عنوان یک گروه قومی و زبانی معرفی کنند که امری غیرعلمی و دور از ذهن است. ایشان گروه های هستند که به کار تخصصی خود می پردازند.

گال ریشه هندی دارد اما واژه گالش با پسوند ترکی ساخته شده
گالش=گال ایش ( کار گاو یا گاوداری )
ویکیپدیا: گالِش یا قوم گالش در نواحی کوهستانی در امتداد البرز از سفیدرود تا شرق مازندران سکونت دارند و گاوچران هستند. در ارتفاعات کوه درفک گیلان به گاوداران گالش و به گوسفندداران کورد گفته می شود. امروزه نگاه احساسی و قبیله ای سبب شده که در برخی منابع غیرعلمی و غیرمعتبر، گالش ها و کوردها را به عنوان یک گروه قومی معرفی کنند که امری غیرعلمی و دور از ذهن است. [۶] گالش ها حداقل در رشته کوه البرز گروه قومی جداگانه ای نیستند. ایشان گروه های هستند که به کار تخصصی خود می پردازند.

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

چون کنم باور که بسته کام خویش ( باقری )
گَمیش در کنار گاومیش بوده چگونه می شود باور کرد که از آن نخورده است؟
یاد آوری: گَمیش یک نوع علف است که دلخواه گاومیش می باشد.