کردنی

منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
واژه ی کردنی از ریشه ی واژه ی کردن فارسی هست

سلیم
کردنی: شدنی در برابر ناکردنی یعنی ناشدنی.

کردنی: در پهلوی کرتنیک kartanig بوده است به معنی کارهایی است که انجام می باید داد.
( ( همه کردنیها چو آمد به جای
ز جای مهی برتر آورد پای ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 270. )